Een Bijzondere Familie!

Vandaag was het de dag van het familieuitje van de Familie Kuis. Om twee uur werden we verwacht in Cafe 't Karrewiel. Dongen hadden we zo gevonden met onze vriend Costa (tom tom) maar chaotische Pippie was natuurlijk het adres weer kwijt. Dus na enig heen en weer gebel bracht Suzi ons in een vloek en een zucht naar het sfeervolle dorpscafe. Iedereen was al aanwezig en er werd met smart op ons gewacht. Ja Ja ! Er werd al het een en ander ingenomen op het gezellige terras voor het cafe, dus de sfeer zat er gelijk al lekker in.

Maar er moest ook nog iets actiefs gedaan worden, namelijk het zogenaamde  Karregolf. We werden in een aantal teams verdeeld en toen gingen we van start. De ballen vlogen al gauw om onze oren en er werd gejoeld en geschreeuwd zodat het in "Wolk " te horen was. Ons groepje pakte al gauw de leiding, met topscoorder Ber in het team en onder de bezielende leiding van Ome Gerard. Corrie en Chrisje deden het ook niet gek, al was Chrisje wel steeds zoek. Maar Nellie en Pippie waren de kneusjes met heeeeeel veeeeel tien punten.

Het was erg warm en regelmatig werd de dorst gelest. Mario had het zelfs zo warm dat er een paraplu tegen de zon aan te pas kwam,en ook een paar hippe snowboots om de outfit compleet te maken. Ik weet zeker dat Opa en Oma gezellig daar boven op een wolk met een lekker glaasje tevreden naar beneden keken. En tegen elkaar zeiden; Wat hebben ze het toch leuk met z'n allen en wat kunnen ze toch goed golven!

Na een heftige strijd was het tijd om de winnaar bekend te maken. Tot ieders verrassing was dat Ber, die verrast werd met een mooi ingepakt kado. Hij was zeer vereerd met zijn bijzondere trofee! Vlak naast het golfveld was een kleine rommelmarkt met ook wat tweedehans kleding. Tot ons genoegen gingen er een paar mannelijke "Kuizen" een verkleedpartijtje organiseren. Wat weer hilarische beelden opleverden!

Na een paar uur ploeteren in de zon was het tijd om de hongerklop te stillen. We werden niet teleurgesteld, het buffet werd alle eer aangedaan. Toen werd er voor het cafe nog wat uitgebuikt  en sterke verhalen verteld. Maar zachtjes aan werd het tijd om op te breken. De meesten waren op de fiets gekomen en na veel gezwaai werd er enigszins slingerend weer op huis aangefietst. Wat ben ik een bevoorrecht mens dat ik van deze familie deel uit mag maken!