Drie goedgemutste mutsen op pad!

Dinsdagmorgen was het om half tien verzamelen in het ouderlijk huis in Kaatsheuvel. Moederlief had heel de nacht geen oog dicht gedaan want ze had het gevoel dat ze op schoolreisje ging. En een reisje werd het ook. Suzi had een wagen vol geladen met drie goedgemutste mutsen. Het weer werkte ook helemaal mee. Beetje koud maar een strakblauwe hemel en een winters zonnetje.

Costa ( tom-tom ) bracht ons feilloos naar een gehuchtje met de naam Gorp. Gorp bestaat uit vier oude boerderijen, het ' Kasteeltje' en de ' Paradijsbrug '. Deze  brug is vernoemd naar één of andere kwibus, die veronderstelde dat in deze streek het Aards Paradijs moet hebben gelegen.

Gorp is onderdeel van een particulier landgoed met de naam Gorp & Roovert. Roovert is ook een gehuchtje maar op deze zwerftocht zijn we daar niet beland. Er kronkelt een stromend beekje over het landgoed, wat we wandelend vele malen tegenkomen. Moeder en Zusjelief hebben ook nog even geknuffeld met een joekel van een boom. Ik pak toch liever een Griekse Adonis lekker beet. Onze mutsen kwamen goed van pas want we liepen ook nog flinke stukken langs de bosrand. En er stond toch een koude wind. Lange lanen met grote bomen en een onderbegroeiing van rododendrons. Jullie moeten er niet van opkijken, dat sommige rododendrons bijzonder mooie bloemen zullen geven dit voorjaar. Aangezien ze extra bemest zijn. Ik zal geen namen noemen!

We passeren ook nog een fussilladeplaats, waar in de Tweede Wereldoorlog, 5 Nederlandse verzetshelden zijn omgebracht. Mijn wandelmaatjes lopen al weer ver vooruit, op het laatste moment wil ik nog een foto schieten. Staand op de walkant van een droge sloot, stort heel de boel in door mijn gewicht. Ik maak een rare buiteling en maak een zachte landing op een bed van eikenbladeren. Strompelend met mijn bril half op mijn neus, kom ik weer op de been. Er stopt een auto, ik kijk op en zie de mensen slap van de lach naar mijn kijken. Ik heb maar vriendelijk geknikt en gezwaaid. Ze zullen wel gedacht hebben. Wat is dat voor een rare muts! En van je familie moet je het ook niet hebben, die gingen me nog een keer uit staan lachen. Toen kwam het ' Kasteeltje ' in zicht en waren we bij ons startpunt van deze leuke wandeling.

Eensgezind vonden we dat we een lekker lunchje hadden verdiend. We stappen in Suzi en een half uur later arriveren we bij Restaurant De Molen in Kaatsheuvel. Goedgemutst gaan we daar aan de wijn en een overheerlijk Italiaans broodje als afsluiter.