De toffe peer Peerke Donders!

Het was al vroeg verzamelen op deze Moederdag. Rond 9 uur was het al een drukte van belang in Huize Groen. Vaders kijkt het maar hoofdschuddend aan, heel het huis staat op zijn kop voordat zijn meisjes vertrokken zijn. Gezellig kakelend rijden we de tien kilometer naar Tilburg. We parkeren Suzi bij het bedevaartsoord Peerke Donders, daar is ze in goede handen. We gaan eerst wandelen, voordat we toffe peer Peerke met een bezoek vereren.

Moederlief had een ommetje van internet geplukt en met de wandelkaart erbij moet het toch lukken om niet te verdwalen. Maar we hebben nu versterking van Zusjelief. Het eerste stukje is wel leuk, we komen langs boerderijen, leuke paarden en bloeiende bermen. Het viaduct gaan we over en lopen langs Poel Rugdijk. We struinen door het lange gras tussen de wilde margrieten door. Mooie bermen met fluitekruid en we belanden op een zandpad.Het is vandaag een grauwe grijze dag, en het begint al te spetteren. Langs dit pad, weilanden met blije koeien en een paar mooie eikenbomen. 

Er komt geen einde aan dit saaie pad, mijn wandelmaatjes lopen alweer 200 meter verderop en ik moet regelmatig een sprintje trekken. Het gaat steeds harder regenen en de parapluus worden te voorschijn gehaald. We korten de route al een stuk in en zijn naarsig op zoek naar een plekje voor een theetje. Moederlief gaat bijna met plu en al de lucht in, dat mag niet gebeuren want morgen gaan we weer op stap met z'n drieën. Dan zien we midden in het kale landschap een vervallen landbouwschuur. Dat is een prachtplek voor ons, dus er op af. Door het modderige weiland bereiken we de schuur, en dat is maar goed ook, want het regent aardig door. We maken het ons gemakkelijk op een oude eg. Eerst een telefoontje naar het thuisfront dat het ietsiepietsie later wordt maar dat zijn ze van ons wel gewend.

Ja, we moeten toch weer verder, Moederlief en Zusjelief hebben beide al natte voeten.  Maar dat sopt lekker. Even doorbijten en een half uurtje later staan we bij Peerke voor de deur.

Peerke Donders werd in 1809 als zoon van een wever geboren. Na zijn priesterwijding werd hij in 1842 als missionaris uitgezonden naar Suriname. Nooit meer zou hij in Tilburg terugkeren. Hij trad toe tot de congregatie van de Redemptoristen. In de toenmalige Nederlandse kolonie Suriname werkte hij 27 jaar onder de melaatsen. Op 77 jarige leeftijd overleed Peerke Donders in Batavia, verbanningsoord voor melaatsen. Sinds 1921 ligt hij begraven in de kathedraal van Paramaribo. Rond 1900 begon zijn verering en werd zijn geboortegrond een bedevaartsoord. Peerke Donders werd in 1982 zalig verklaard. Als bekendste Tilburger aller tijden leeft hij voort in de harten van veel Tilburgers.

We bekijken even snel het geboortehuisje van Peerke, ik probeer nog even de bedstee  maar mijn wandelmaatjes zingen dat ik eruit moet komen. Gauw even door het processiepark en dan racen we naar huis. Daar wachtten onze eigen toffe peren op ons!