Aliki en een Geheime Lagoon!

Het belooft weer een zinderend hete dag te worden. Maar eerst onze belevenissen van de afgelopen paar dagen op ‘papier’ zetten......

Dinsdag 21 Juli

Vroeg in de morgen kijken we al uit over de baai van Aliki. Het net ontwakende gehuchtje met vijftig vaste bewoners is één van de meest bezochte plaatsen op Thassos. Parkeren boven aan de weg, anders rijd je je eigen hopeloos vast op het kleine doodlopende weggetje naar beneden. De stenen huizen met de grijze leistenen daken liggen op een smalle strook van een schilderachtig schiereiland. Aan het einde van het kleine strand bij Taverne Leonidas lopen we het smalle pad op wat naar boven leidt. Een vissersboot deint zachtjes op en neer in het kristalheldere water. Een visserman maakt zijn netten leeg.

Aan de rechterkant van het smalle pad is een klein grotkerkje. Maar op de kop van het schiereiland wacht ons de grootste attractie van Aliki. Aliki was in de oudheid een rijke plaats, vanaf de haven van Aliki werd marmer geëxporteerd. Grote rotsblokken en resten van pilaren leveren het bewijs dat hier in de oudheid druk gewerkt werd in de marmergroeve. Ik ben hier natuurlijk vaker geweest maar elke keer weer ben ik onder de indruk. De uitgesleten holtes in de rotsen vormen natuurlijke zwembaden. Bizarre creaties van de natuur. We zijn alleen met de wind, de zee en de echo van het verleden.

Als je het pad langs de zee volgt, kom je uit bij de archeologische site van Aliki aan de andere kant van het schiereiland. Hier is ook nog een strandje met een taverne. De zon begint te branden, de toeristen beginnen te arriveren. Tijd om te vertrekken. Iets verderop kijken we nog éénmaal met een weemoedige blik naar het betoverende Aliki. Mis het niet!

Woensdag 22 Juli t/m Vrijdag 24 Juli

Lui en nog Luier......

Het wordt steeds warmer, bij 33 graden is de puf er echt wel uit. We hebben een ongewenste bezoeker gehad in de nacht. Chris zijn slippers zijn aangevreten😆 Hopelijk werkt de marterafweer die pas geïnstalleerd is in de camper tegen het gedierte dat graag knaagt. We hebben het plan om donderdag te vertrekken met de camper richting Limenaria. Maar het dakluik had andere plannen, het water van de airco lekt via het dakluik naar binnen. Griekse Adonis heeft het keurig opgelost met nieuwe kit. Dan maar een dag later richting Limenaria, tijd hebben we in overvloed. We hebben ook weer tijdelijk een huisdier. Nee, geen kraai, geen konijn maar een zeehond. Hector de hond van vriend Taki, is dol op zwemmen in de zee. Het werd een onrustige nacht. Hector bleef maar blaffen.Griekse Adonis gaat kijken, en komt even later terug. Hij roept; Kom eens kijken en pak je fototoestel. Hector is aan het spelen geweest met een hele grote egel. Het arme beest zat vol gedroogd gras, schoongemaakt en een half uur later was hij vertrokken. Griekse nachten zijn kort.....🙄

Vrijdagmorgen vertrekken we bijtijds, om de ergste hitte voor te zijn. De weg richting het zuiden is vol bochten. Net voor Aliki wordt het droger en laten we de groene pijnboombossen achter ons. Eerste stop is bij het klooster Moni Archangélou voor een fotostop. Hier kan je van een adembenemend uitzicht genieten en eventueel het steeds maar groter wordende klooster bezoeken. Wij slaan over en tuffen weer verder, onderweg speurend of we een plekje zien om te staan. Bij Astris zou kunnen, daar zie ik een camper onder een paar olijfbomen. We rijden verder, hier in het zuiden is het veel drukker dan bij Golden Beach. Iets voorbij Limenaria tegenover Iris Gold is een parking aan zee. Dat had ik gevonden op Google Earth. Mmmmm. Op zich een leuke plaats pal aan zee. Helaas een paar wagens puin gestort, je zou er nog kunnen staan maar Griekse Adonis wil verder kijken.

Bij Skala Maries ook twee strandjes waar je zou kunnen staan. In het voor-en naseizoen overal plekjes genoeg maar nu druk....Die ‘Duitser’ tuft gewoon weer lekker verder naar Skala Prinos. Bij een parking aan zee, lunchen we en blijven een poosje relaxen in de schaduw van een grote pijnboom. We zijn niet gauw tevreden en besluiten terug te keren naar ons comfortabele plekje op Golden Beach. Zeker bij deze hitte is stroom wel heel fijn, kan de airco aan en water genoeg bij de hand. Dan maar wat langer brommen om alles te kunnen bezichtigen. Die ‘Duitser’ was blij, die heeft de Ronde van Thassos met plezier volbracht. Morgen gaan we op zoek naar een geheim......

Zaterdag 25 Juli

Al vroeg zitten we op ons scheurijzer. Griekse Adonis trapt hem op zijn staart en we scheuren richting het zuiden naar Giola ook wel Thassos Lagoon genoemd. Deze Lagoon was tot een aantal jaren geleden vrijwel onbekend bij de toeristen. Deze bijzondere plek is lange tijd geheim gebleven, nu is het één van de meest populaire ‘hot spot’s’ van Thassos. Wij zijn er ook nog nooit geweest, en om een volledig beeld van het eiland te kunnen geven gaan we op zoek naar de geheime Lagoon.

Voor Astris kan je het bord niet missen ‘ Giola’, betekent zoiets als ‘klein geheim‘. Een paar slimme Grieken, die de grond bezitten net voor Giola hebben een weggetje aangelegd en er een kleine Taverne neergezet. Dus als je op een makkelijke manier naar de Lagoon wil lopen, dan parkeer je daar maar moet je wel iets gebruiken in hun zaak. Eerlijke ruil toch..... Vanaf de taverne is het toch nog een paar honderd meter lopen naar de Lagoon. Zelfs vlak voor je er bent, heb je nog niet in de gaten dat er zo’n schitterend natuurlijk zwembad verborgen ligt tussen de rotsen. Het is één van indrukwekkendste natuurbassins in Griekenland, het wordt door een rotswand van de Egeïsche Zee gescheiden.

Het is werkelijk bijzonder om te zien. Jammer van al die ‘selfie’ makende toeristen. Onze eigen schuld, hadden we maar vroeger moeten vertrekken. Na een aantal foto’s klauteren we weer omhoog, en vervolgen onze tocht. In het drukke toeristische Potos nemen we afslag Theologos het binnenland in.

Theologos is één van de oudste dorpen van Thassos. In vroegere tijden tijdens de Turkse bezetting was Theologos de hoofdstad van het eiland, en Potos was oorspronkelijk de vissershaven van het dorp. Nu is het een traditioneel dorpje met oude pittoreske huizen en smalle straatjes. Ik kijk bewonderend in het rond, winkeltjes met lokale producten zoals olijfolie, honing en wijn. Uit de taverne’s dwarrelt de geur van geroosterd vlees.

Opeens zien we een wegwijzer richting een waterval. Daar moeten we meer van weten. Via een smal pad, langs een aantal reusachtige notenbomen en een pratende geit, komen we uit aan de bovenkant van de waterval. Zeg trouwens maar watervalletje....., maar toch leuk. Iets verder terug kan je door een stenen poort lopen en dan kom je uit halverwege de waterval. De kinderen van Theologos zoeken in het water verkoeling en hebben de grootse lol. Mooi plekje.

Vandaag toch twee nieuwe ‘geheimen’ ontdekt op Thassos, die bij ons onbekend waren. Een lagoon en een waterval. Wat is Thassos toch een verrassend eiland......