Bep-Talk!

31 december 2018 - Helvoirt, Nederland

Gezellig beppend vertrekken we richting Helvoirt. Onder beppen valt kletsen, klagen, zeuren, lachen en dollen. Nou, daar zijn vrouwen goed in hoor, en zeker deze drie. Na een half uurtje racen door de binnenlanden van het Brabantse land, zaten er twee kreunende en zuchtende vrouwen bij me in de auto. Ik begreep er niks van, was mijn rijstijl niet goed of zo?

We parkeren midden in Helvoirt en gaan opgewekt op pad. Via de Helvoirtse Straat slaan we af richting Kasteel Zwijnsbergen. Mooi stukje om te lopen, twee ravezwarte shetlandpony’s komen galloperend op ons af. Ze behoren bij het kasteeltje wat al vele jaren bewoond wordt door de familie Lanschot. Jullie weten wel van die sjieke bank. Wij beppen er lustig op los, en al wandelend komen we aan bij een wel zeer bijzonder fenomeen.

Moeder en Zusjelief hebben weer iets speciaals ontdekt. Een boom met een spleetje. Nu, wat is daar nu aan, maar deze keer toch wel heel apart hoor. 🙈🙈🙈 Na deze ehuuuh bijzondere creatie van de natuur gaan we weer verder. Even verder op moeten de meisjes plassen. Pippie moet de wacht houden en al speurend kijk ik in het rond of er geen buitengewone opsporingsambtenaren rondsluipen. Anders staat er morgen in het Brabants Dagblad dat een moeder en dochter opgepakt zijn wegens wildplassen. Boete 140 euries. Dat zou toch wat zijn.

We lopen verder over de Udenhoutseweg, niet het leukste stuk, en het begint ook een beetje te miezeren. Aan onze rechterhand een oud klooster wat nu een bezinningscentrum is, ziet er maar somber en grauw uit. Wordt je vast niet vrolijk van, kunnen ze beter met ons gaan wandelen. Wij geven ze wel een Pep-Talk en nog gratis en voor niks ook.

Na weer wat verdwaald te zijn vindt Zusjelief een mooi plek om even te rusten. Het begint weer te regenen. Ons glaasje wijn raakt niet leger maar gewoon steeds voller met hemelwater. Dikke Lol! Oppassen dat we niet opgepakt worden voor openbare dronkenschap, kunnen we beppen in het gevang. De laatste kilometers zijn zwaar, Moederlief raakt nog gewond. Ze had een aanvaring met een stekelige bramenstruik, maar haar survivelkit brengt redding.

Eindelijk komt Suzi in zicht. We hebben zeker wel 10 km. gelopen. Tevreden gaan we huiswaarts, we zijn weer helemaal opgepept van al dat gebep.

Foto’s

2 Reacties

  1. Hannie Groen:
    31 december 2018
    Weer goed gedaan, leuke en mooie foto's.
  2. Corrie Kuis:
    1 januari 2019
    Mooi verhaal en mooie foto's ondanks het miezerige weer.