De Betuwse Toren van Pisa!

Zondagmorgen vroeg parkeren we Suzi pal voor Huize Acquoy. Samen met Zusjelief ga ik de buurt rond Acquoy onveilig maken. Het schilderachtige dorpje Acquoy ligt aan een oude bocht van de rivier de Linge, die echter is afgesneden, zodat het nu aan een doodlopende U-vormige zijarm van het riviertje ligt.

We lopen de dijk op, en kijken uit over de ‘Dode Linge’, met in de verte de scheve kerktoren van Acquoy. Dit dorp is één van de mooiste dorpen aan de Linge. De huizen en de tuinen langs de Lingedijk zijn een bezienswaardigheid. De stokrozen groeien weelderig langs de kant van de smalle dijk. De takken van een fruitboom zijn behangen met inktblauwe pruimen, we zijn direct verliefd, dit is een dorp om van te dromen.

Het meest bijzondere van Acquoy is de scheve kerktoren. De toren staat al scheef sinds hij gebouwd is in de 15e eeuw. De toren is circa 17,5 meter hoog en staat aan de bovenkant ongeveer 1,15 uit het lood. Dat is ca. 3,8 graden. Dat is maar 0,2 graden minder dan de beroemde toren van Pisa. We lopen om het kerkje heen, het is zondagochtend en de kerkdienst is bezig. Wij speuren naar het graf van ene mevrouw Cornelia Pisa. Gevonden!  Zij was de echtgenote van de predikant van Acquoy. Wat bijzonder toevallig toch, ene Mevrouw Pisa en een scheve kerktoren in de Betuwe, die bijna net zo scheef is als de wereldberoemde Toren van Pisa in Italië.

Wat wij weer erg leuk vonden, waren de twee schapen die rond de kerk liepen te dwalen. Zijn het afgedwaalde schaapjes of zijn het misschien de zwarte schaapjes uit de kudde? Verder gaan we weer, via de Achterweg komen we op de Kerkweg. We wandelen langs de appel en perenboomgaarden. Een veld vol met geel bloeiende pompoenplanten, de bermen vol met de witte bloemschermen van de engelwortel. Een klein stukje Meerdijk, en direct slaan we linksaf naar de Langendijk. Een oude sluis, we zijn nu vlakbij Fort Asperen. We hebben zin in een break, maar het café in het fort is nog niet open. 

Langs een kunstzinnige bunker, Zusjelief vindt een veer van een fazant. Mooi! We volgen nu een stuk van het Rhenoyse klompenpad. Boven de maisvelden dreigende donkere luchten, in de verte de kerktoren van Asperen. We lopen Acquoy weer binnen, het begint wat te spetteren. Maar de dorpskroeg wacht op ons. Gasterij Tapperij Lingezicht is gevestigd in een oude boerderij uit de 18e eeuw. Bij binnen komen overheerst direct het huiskamergevoel. Vol enthousiasme worden we ontvangen door twee heren. Naar onze smaak iets te belegen, maar het was gezellig hoor. Koffie en thee met warme appeltaart en begeleid met de allerlaatste smeuïge dorpsroddels. Wat wil je nog meer op een kille zondagochtend, onze dag kon in ieder geval al niet meer stuk!