Het hoogt(st)e punt van Rhodos!

23 april 2018 - Rhodos, Griekenland

Ik had gelezen dat er een redelijke weg naar de hoogste berg van Rhodos was. Dus we gaan het er gewoon op wagen en zien wel hoever we komen. Via Lárdos en Láerma komen we uit in Émbona. Dit bergdorp ligt verscholen in een eenzaam natuurlandschap. Maar op de hellingen onder de kale top van de imposante, grauwe berg Attávyros worden de druiven verbouwd voor de lokale wijn. Dus dit wijndorp is het centrum van de wijnproductie op Rhodos en ik kan alvast verklappen dat de wijn lekker is. Overal zijn de kelders van de kleine wijnmakers open voor proeverijen.

Maar we kwamen niet echt voor de wijn, we willen naar de top van de Attávyros. Na even vragen weten we de weg te vinden, en slaan het weggetje in dat direkt begint te stijgen. Eerst komen we in een soort bos. En ineens zien we een hert wegvluchten. Ik zat helemaal te juichen, zo blij dat het lukte om dit prachtige schuwe dier op de foto te zetten. Uit het bos komen we in een ander landschap, rauw en met aparte rotsstructuren. De uitzichten worden steeds mooier, en constant staan we stil om foto's te maken. Zo droog maar er bloeien toch zeer veel verschillende struiken en bloemen.

We komen aan op de top van 1215 meter en hebben een geweldig uitzicht op de omliggende eilanden in de blauwe zee. Er staat hier ook het radarstation van het vliegveld, daarom was de weg ook niet zo slecht natuurlijk. Er zijn ook nog de resten van een oude tempel van Zeus, wat Chrisje razend interessant vond. Wat een mooie tocht was dit weer, en niemand te bekennen. Alleen wat schapen en geiten op de droge hellingen. De Panda brengt ons weer naar het wijndorp, nu zijn we wel aan een lunchje en een glaasje toe.

In de traditionele taverne eten we een simpel lunchje. De eigenaar heeft een vettig staartje en maar een paar tanden in zijn mond, maar is o zo vriendelijk. We lopen nog even door het dorp met zijn vele souvenierwinkels. Maar Pippie heeft geen koop. We gaan weer richting Pefki, onderweg staat de brem volop in bloei. Er zijn wel veel bomen aangetast door de processierups. De processierups is een van de meest onaangename insecten die er zijn. Ze veroorzaken grote schade aan de pijnboombossen en zijn een groot gevaar voor dieren en zelfs mensen. De zeer fijne haren van de rupsen zijn giftig en gevaarlijk. Men kan de rupsen vinden in de zijden cocons die in de pijnbomen hangen. Ze verwijderen alle naalden en krijgen ze meer honger dan trekken ze naar een andere boom. Ze verplaatsen zich neus tegen staart, in een lange rij, zoals in een processie.

We komen aan bij het hotelletje, ik ga dit verhaal online zetten en Chrisje naar zijn praatmaatjes. Hopelijk is die weer zo laat,krijg ik weer een extra lekker etentje! We vonden vandaag het hoogtepunt van Rhodos, we hadden het niet willen missen. We hadden onze twijfels om naar Rhodos te gaan maar wie wat verder kijkt vindt een verborgen juweel onder het massatoerisme. Morgen vroeg op!

Foto’s

2 Reacties

  1. Hannie Groen:
    23 april 2018
    Weer een mooie dag in de Griekse natuur. Ik geniet met jullie mee.
  2. Angelique:
    24 april 2018
    Kan ik me bij aansluiten mooie dag in de natuur.