Een klauterpartij en een bijzonder cadeautje!

29 oktober 2017 - Póros, Griekenland

Langzaam komen we opgang, net als de zon om deze tijd van het jaar. Om 9 uur tuffen we op onze brommer richting Porosstad. We slaan rechtsaf en volgen de weg langs de zee. Het ene Wauw moment is nog niet voorbij of het andere kondigt zich al weer aan. De bromtol wordt geparkeerd want we gaan een wandeling maken naar de vuurtoren van Poros.

De pijlen volgend, dalen we af naar een kleine baai. Aan de andere zijde moeten we over een smal geitenpad weer omhoog. We worden getrakteerd op prachtige uitzichten. Het vaste land de Peloponnesos hemelsbreed misschien maar 1500 meter. Opeens verschijnt de vuurtoren in zicht en lopen we naar boven en de beloning is groot. Een werkelijk fenomenaal uitzicht ontvouwt zich voor onze ogen.

Het wordt al warmer, ik vraag aan Chrisje; Waar moeten we nu heen? Hij wijst richting een steile berg en zegt; Recht omhoog hier! Ik kijk eens ongelovig om mij heen en het is toch echt waar. Nou hou ik van wandelen maar klimmen dat vind ik echt een marteling. Chris begint gelijk als een Griekse berggeit te klimmen zonder enige moeite. Ik verzamel al mijn moed en ploeter al klauterend achter hem aan. Steunend en kreunend strompel ik tussen de droge begroeiing door, langzaam vorder ik en komt de top in zicht. Boven komend moet ik eerst een poosje bijkomen van deze beproeving, daarna is het een makkie. De asfaltweg naar de brommer is in zicht.

Over de weg lopend kijken we op de wandelkaart en mijn oog valt op een bijzonder detail. In Nederland worden sommige mensen geëerd met een straat of een gebouw dat naar ze vernoemd wordt. Zoals Maxima theater, Willem-Alexander school en Cruyfstadion. Nou, hou je vast , er is een ................eiland naar mij vernoemd! Petra betekent in het Grieks rots dus Petra Island! Oké Oké het zijn maar een paar rotsblokken in zee met een paar struiken erop, maar toch! Het ligt daar schilderachtig tussen zijn grote broers en zussen.

Tijd om te gaan lunchen, en dat doen we aan het strand van Askeli. Dan slaat de vermoeidheid toe en gaan we plat voor een kleine siésta. Eind van de middag weer naar Porosstad, waar we langs de leuke promenade met de vele zeilboten slenteren. De zon gaat langzaam onder en de duisternis valt over dit verrassende eiland. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Hannie Groen:
    30 oktober 2017
    Prachtige foto's Petra en leuk verhaal. Ik krijg heimwee naar Griekenland als ik dit zo zie wat jullie allemaal beleven.
  2. Hannie Groen:
    30 oktober 2017
    Tante Ria heeft net je reportage gezien en wil gelijk ook naar Griekenland vertrekken. De groeten va mijn zus
  3. Angelique:
    30 oktober 2017
    Mooie foto,s