De Kunst van het Verdwalen!

Maandag 16 November

Goed verdwalen is intens leven. Voor een goede Flow, is het zelfs heel goed om zo nu en dan te verdwalen, letterlijk en figuurlijk......Hoe slaag je erin om in onze overgeorganiseerde wereld nog te verdwalen.......Nou, simpel je gaat gewoon uit wandelen met twee gekke Mutsen. Wij hebben de laatste jaren hard gestudeerd om de kunst van het verdwalen onder de knie te krijgen. En ik kan jullie vertellen het is ons weer gelukt......

Onze Suzi was een beetje narrig, ze voelde zich in de steek gelaten. Wij naar Griekenland, zij de meeste tijd op een parking in Kaatsheuvel. Dus we hebben haar maar verwend met een nieuwe accu en ze reed weer als een tierelier. We rijden dus maandagmorgen in een half uurtje naar Alphen, waar we een leuke uitgezette wandeling hadden gevonden. Een parkeerplaats vinden we op het Pastoor Binckplein, achter de flink uit de kluiten gewassen kerk van dit Brabantse dorp.

Ja, maar toen....Na goed rondkijken hadden we een oranje pijl gevonden. Het waardeloze kaartje van de rondwandeling erbij en Pippie dacht het licht gezien te hebben voor de juiste route. Oppermuts vertrouwde het niet zo....maar luisterde helaas niet naar haar innerlijke stem.....En na een uurtje stonden we weer op dezelfde plek. We waren de kunst van het verdwalen nog steeds niet verleerd.....😉😆 Het was ondertussen al 11 uur. We besluiten maar naar het vlakbij gelegen Landgoed De Hoevens te rijden om daar maar te gaan wandelen.

Landgoed De Hoevens is een eeuwenoud particulier landgoed met graslanden, akkers, houtwallen, lanen en monumentale boerderijgebouwen. We parkeren langs de bosrand en lopen in de miezerregen het bos in. Het is grijs, druilerig en guur herfstweer. Lopend langs het natuurkampeerterrein zien we een stoere tent, wat een leuk plekje voor een picknick. Helaas  een beetje te vroeg. Al hadden we wel zin in een rood ochtendwijntje om warm te worden.....😇🍷
Dit landgoed wordt sinds 1990 op duurzame wijze beheert, en met veel liefde en aandacht voor de natuur. Op de biologische akkers wordt het oeroude Sint Jansrogge verbouwd, en daarvan brouwt Dorpsbrouwerij De Pimpelmeesch uit Chaam een overheerlijk roggebiertje. We maken even een uitstapje naar het naastgelegen landgoed, namelijk Landgoed Het Ooievaarsnest. Bijzonder in dit gevarieerde landschap zijn de Moerascipressen die in één van de drassige weiden staan. Deze van oorsprong Amerikaanse bomen zijn geplant rond het jaar 1810 door graaf Jacques van Hogendorp. Hij wilde dit gebied omvormen tot een landgoed met elementen van de Engelse landschapsstijl.

Langs de moerassige bosweitjes lopen we door het bos wat hoofdzakelijk uit dennen bestaat. Er heerst een oase van rust in dit vrij onbekende natuurgebied. De twee grootste Cipressen staan als poortwachters in het dal, en daarachter slordig neergeplant de andere zes buitenbeentjes van het bos. Wat verder lopen we over een klein vlonderpad weer Landgoed De Hoevens binnen.

Door een lange laan wandelend komen we uit bij een kudde Lakenvelders. Zelden zulke schone en mooie koetjes gezien. Helaas verdwijnen ze op een gegeven moment allemaal in de pan, de Lakenvelder biefstuk is namelijk de Rolls Royce onder de biefstukken. Je kan op dit bijzondere landgoed ook nog je laatste rustplaats in de natuur vinden. Er is namelijk een natuurbegraafplaats. We zijn bijna aan het einde gekomen van deze gure, natte herfstwandeling. Het laatste stuk ging langs de bosrand, wind en regen hadden vrij spel......met ons.

De Kunst van het Verdwalen!

Raak de weg wat vaker kwijt......

Geluk vind je niet op je bestemming, maar in de tussentijd.....