Het Moordlied van Raamsdonk!

Zaterdag 30 Januari

De mensen die de omgeving van Raamsdonk kennen, zullen zich zeker afvragen; Wat hebben ze daar nu toch te zoeken? Nou, eerlijk gezegd wist ik dat ook niet......maar algauw kwam ik erachter dat er toch iets heel bijzonders te vertellen valt over Raamsdonk. Maar even geduld.....het leukste bewaar ik voor het laatst.

Daar stonden we dan op een ijskoude zaterdagochtend op het kerkplein in Raamsdonk. Het langgerekte dorp ligt niet op een heel benijdenswaardige lokatie, het strekt zich namelijk uit langs de A27 richting Den Bosch. Het dorpszicht wordt geheel gedomineerd door de enorme koepel van de St. Bavokerk uit 1888. Persoonlijk vindt ik het maar een lelijk gedrocht.

Wij wandelen het dorp uit en volgen de route die ons naar het pad langs het riviertje de Donge leidt. Dit stukje is niet onaardig, in het water is het gesjans van de wilde eenden al volop begonnen. Als de tijd daar is, staan er een aantal broedkorven te wachten voor de vrouwtjes om te nestelen. Deze eendenkorven zijn traditioneel gevlochten van wilgentenen en worden met stevige kruislings geplaatste stokken boven het water gehangen.

De wet verplicht jagers te zorgen voor wildsoorten die in hun veld voorkomen. Daarom plaatsen jagers van oudsher broedkorven voor de wilde eend. Hiermee beschermen ze de eend tijdens de broedperiode tegen vossen, marters etc. en hevige weersomstandigheden.

We naderen de A27, hier duikt de Donge bij de Inahoeve onder de snelweg door. Wij volgen ook en komen uit in een wilgenbos en lopen verderop Raamsdonksveer binnen. Bij de NionPlas zien we tot onze verbazing een aantal duikers. Deze 23 meter diepe plas blijkt een bekende duikspot te zijn. Langs de oever heeft de NionPlas een interessante begroeiing waardoor de duikers verschillende soorten vis kunnen zien, zoals grote snoeken, karpers en paling.

Onze wandeling is niet geslaagd als we niet een keer verkeerd lopen, en gelukkig was het deze keer ook weer prijs. Ineens staan we bovenop het viaduct bij de Hooipolder, jullie weten wel dat beruchte verkeersknooppunt, bekend om zijn vele files. We kijken uit op de watertoren van Raamsdonksveer, wie kent hem niet.....de monumentale blikvanger langs de Maasroute. Hij wordt ook wel Veerse Toren genoemd, hij is gebouwd in 1925 door ingenieur Hendrik Sangster, die in de jaren ‘20 en ‘30 meerdere watertorens ontwierp. Hij heeft stijlelementen toegepast uit het expressionisme en de art-deco. De 45 meter hoge toren overleefde zelfs de massale verwoesting van watertorens tijdens de Tweede Wereldoorlog. De toren krijgt zeer waarschijnlijk een nieuwe bestemming, er worden nl. twee vleugels aangebouwd die ieder 70 hotelkamers zullen bevatten. In de top van de watertoren wordt een skybar gerealiseerd met een prachtig uitzicht op de Biesbosch, de Zwemplas en de Efteling.

Terug onder de A27 door en iets later lopen we Raamsdonk weer binnen. Traditiegetrouw is het dorp al in carnavalsstemming, maar er zal helaas dit jaar weinig te vieren vallen. Dit laatste oude stukje is eigenlijk het mooiste deel van Raamsdonk. Bij Landgoed Het Broeck staan we even stil. Normaal gesproken kan je hier het rijtuigmuseum bezoeken, er is een prachtige beeldentuin en een koffie en theeschenkerij. Echt wel een bezoek waard.....

Dan naderen we ons eindpunt, het kerkplein in het centrum van Raamsdonk. Ik googelde later thuis Raamsdonk en nu blijkt dat Raamsdonk genoemd wordt in één van de beroemdste moordliederen van Nederland. De Moord van Raamsdonk.......

Het lied ontstond in 1850 en werd gezongen door straatzangers op markten en kermissen. Er kwamen steeds meer coupletten bij. Maar hoeveel het er nu precies zijn? Sommigen zeggen 92 en anderen hebben het over maar liefst 130 coupletten. In de coupletten wordt de moord steeds gekker. De straatzanger zong graag moordliederen omdat hij daarmee de aandacht van de mensen kon trekken. Als het publiek het lied leuk vond dan konden ze bij de straatzanger een blaadje met de tekst kopen en zo verdiende de zanger zijn geld. De moorden in het moordlied zijn meestal echt gebeurd, maar zijn geen bewijzen dat de moorden in het moordlied van Raamsdonk echt hebben plaats gevonden.

Kom vrienden, luistert naar dit lied,
Al wat te Raamsdonk is geschied.

Er leefden daar een man en vrouw,
In eer en deugd en goede trouw.

Die menschen hadden een beetje geld,
Daar waren de moordenaars al op gesteld.

De dieven kwamen zeer belaan,
En klopten ‘s avonds bij hun aan.

De oude man, een aardige klant,
Die sprong al uit zijn ledikant.

Hij sprong zijn bed recht uit de flank,
En schopte de waterpot al van de plank.

De keukenmeid met haar roode kleur,
Die sloop al stiekum door de keukendeur.

De oude does die waken moest,
Die was van angst de plaat gepoetst.

Hij schoof het raam al op een kier,
En sprak wat is dat voor een woest getier.

De dieven in hun vak bekwaam,
Die klommen door het open raam.

De oude man werd sebiet vermoord,
De vrouw werd in haar bed gesmoord.

De jongste zoon, wat een schandaal,
Zwemt in zijn bloed gelijk een aal.

Daarna legden zij wat op de mat,
De dieven kozen toen het hazenpad.

De oudste zoon die heette Frank,
Dorst niet te naadren van de stank.

De politie kwam al met een deel,
Op ‘t verschrikkelijke moordtoneel.

De commissaris, nog al glad,
Zag wat glinstren op de mat.

In ‘t onderzoeken was hij een baas,
De dieven vluchtten toen op de plaats.

Zij kropen daar in het kippenhok,
De kippen kakten op hun kop.

De rechter zeid; Nu zal je allegaar,
Dwangarbeid doen, voor een tachtig jaar.

De advocaat sprak; Dat is teveel,
En greep den rechter bij zijn keel.

En wat er verder is geschied,
Dat weet ik wel, maar ik zeg het niet.

En de Groeten van Pippie!