Náfplio en weer een beetje Pech!

Dinsdag 26 November

Een theetje buiten in de zon, en daarna laten we het eenzame Salanti Beach achter ons. De verte lokt. We passeren Didima en rijden een prachtige route door de bergen. Een witte wolk kust een hoge bergtop. Onderweg kopen we nog heerlijke lokale tomaten in een stalletje. Later slaan we linksaf richting Karnezëika. Nou, het leek de Cameltrophy wel.

Eerste hindernis een stel grote rotsblokken op de weg, we passen er net langs. Ik begin natuurlijk te zeuren, ik ben Kranidi nog niet vergeten toen we daar bijna vastliepen. Griekse Adonis roept; Niks aan de hand “Broekplasser”, en rijdt rustig verder. Weggetje is smal en kronkelig maar natuurlijk supermooi. Regelmatig modder en stenen op de weg maar het is te doen. Nog even een stop bij een stel leuke imkers. Ik roep, even een fotografia. Nou, ze gingen er voor staan hoor, en begonnen gelijk over Ajax te kwekken.

Net voor Kandia heeft de regen goed huis gehouden. Modderstromen over de weg en een aantal akkers vol met rode modder. Arme mensen, oogst vernietigd. We komen in manderijnenland, het is oogsttijd, overal zijn ze aan het plukken. Ik moet eerlijk bekennen, we hebben er ook een paar geplukt. Ik hoefde het camperraam maar open te schuiven en ik had een kilootje. En ze waren toch lekker!

Dan doemt er een indrukwekkende “puist” in het landschap op. Mooi! Mooi! Griekenland is zo afwisselend, je blijft je verwonderen. Een lunchstop bij het strand in Drepano. Een paar toeristen beoefenen yoga op het strand. Wij vullen de watertank nog bij en besluiten naar Náfplio te tuffen. Zoals iedereen parkeren we bij de haven in Náfplio, er staan al een paar campers. Een donkere lucht komt razendsnel dichterbij, en laat zijn lading boven ons los. Later nog even een wandeling door het verregende oude centrum. We eindigen met een pizza in de camper.

Woensdag 27 November

De morgen was bestemd voor de “kapper”. Altijd leuk in het buitenland. Een vreemde kapper dat is toch echt wel een dingetje voor de meeste dames. Het was een daverend succes. Dus niet! Ze bleef knippen, ik riep; Niet te kort! Nee, natuurlijk niet zegt ze. Ze bleef gewoon door knippen. Ik roep paniekerig, Stop! Antwoord ; Bijna klaar! Nou, het was al te laat natuurlijk, toen nog een halve bus haarlak. Het leek wel een helm, kwam goed van pas, we gaan naar het Palamidi fort vanmiddag. Griekse Adonis herkende me bijna niet en liep me bijna straal voorbij toen hij mij bij de kapper kwam afhalen.

Even naar de markt om de verse voorraden aan te vullen. En daarna vertrekken we naar de Venetiaanse vesting Palamidi. Die hoog en dreigend op een berg boven Náfplio uittorent. Heel onsportief gaan we op de bromtol, een helm hoef ik niet op, die heb ik al, met dank aan de kapper. We brengen een uurtje zoet in het uitgestrekte complex, wat genoemd is naar de uitvinder Palamedes. In de verte zien we vesting  Búrtsi in de zee en de restanten van vesting Akronauplion. Griekse Adonis was vooral geïnteresseerd in de Kolokotrones Prison waar de volksheld van Griekenland gevangen heeft gezeten.

Later loop ik nog door de charmante kleine straatjes van de oude binnenstad van Náfplio. De ijzeren balkons begroeid met bouganvillea. Grappige winkeltjes, wijnbars, hippe café’s, ontelbare restaurants, er is voor ieder wat wils. Ik klim de smalle trappen op en kom in de achterafstraatjes. Pianomuziek zweeft uit een raam, kleine pensions en charmante B&B’s. Náfplio is gewoon mooi.

 Donderdag 28 November

We rijden al vroeg. Met een laatste blik op Bourtzi, laten we de haven van Náfplio achter ons. We ronden de baai en via Myli en Kiveri komen we op de kustweg richting Astros. Mooie uitzichten op zee, we rijden de provincie Arcadia binnen. Even een kijkje in Paralio Astros, alles gesloten alleen maar zomerhuizen. Volgende stop is bij Moustos Wetland. Een rustplaats op de passageroute voor vogels die gaan overwinteren in Kreta of Afrika. Het is een paradijs voor de vogels en de vogelaars. We zijn er toch een uurtje zoet mee geweest. In het heldere water vele grote vissen. Grote karpers springen zelfs boven het water uit. De watervogels zijn ver weg, moeilijk te fotograferen.

 Bij Aghios Andreas slaan we af naar de Paralia van Aghios Andreas. We passeren de restanten van één van de vele antieke boogbruggen in Griekenland. Tussen de vele oude olijfbomen  rijden we langzaam over het smalle weggetje. De olijfpluk is in volle gang. De pruiken van de olijfbomen buigen door onder hun zware last.

Een mooie plek in de zon wacht op ons, en ook een paar praatgrage Grieken op leeftijd. Een Tsipouro en het ijs is gebroken, vrienden voor het leven. Later crossen we nog tussen het hoge riet en de olijfboomgaarden door. Op zoek naar de ruïne van een oude windmolen in zee. Nou, het leek de Zwarte Cross wel, we zaten tot ons middel onder de modderspatten. Maar het was weer fun.

In de avond hebben we weer een pechgevalletje. Niet erg vreemd voor ons, gebeurt regelmatig op deze reis. Kraan in de keuken geeft geen water meer. Dat is lastig. Maar morgen weer een dag.

Vrijdag 29 November

Tsjaaaa! Wat gaan we doen. De waterpomp is goed, zit echt in de kraan. We besluiten terug naar Náfplio te rijden. Misschien is daar een bedrijf wat ons kan helpen. Nee, dus. Ze hadden zelfs nog nooit een 12 volt kraan gezien. Dat gaat niet lukken zo. Na wat heen en weer gebel vinden we een caravan bedrijf in Elefsina. We kunnen ook gelijk terecht. Twintig kilometer van Athene, dus een flink stukje weer omhoog.

Via de snelweg zijn we rond twee uur bij de werkplaats van het bedrijf, super aardige mensen. En ze lossen het probleem op. De microswitch in de kraan is kapot, ze halen het uit een caravankraan en wij zijn geholpen. Ze doen nog een paar kleine dingetjes, en voor ruim twee en een half uur werk met onderdelen 60 euro. Waar vind je dat nog in Nederland.

Opgelucht rijden we weg, en besluiten naar de camperplaats in Ancient Korinthe te rijden. Even beraden wat we deze reis verder gaan ondernemen. Dit pechgevalletje is in ieder geval weer opgelost. Lieve mensen, tot de volgende keer.