Ommetje Het groot Duyfhuis!

Er zijn wandelingen en wandelingen. Dit was er één met een sterretje. Leuke route, mooie natuur en genoeg te zien om te fotograferen. Het enigste minpuntje was dat er een zeer koude wind stond, maar daar hebben we maling aan. Dus afgelopen donderdag liepen we het landelijke Liempde uit en belanden in het zeer oude Gehucht Hezelaar uit 1308. Op de Hezelaarse akkers zijn nog resten uit de Romeinse tijd gevonden.

Er staan een aantal zeer oude knotwilgen langs de akkers en in de verte zien we de kerktoren van Liempde. Over een leuk weggetje lopend kijken we uit over het moerasachtige gebied van het Dommeldal. Paartjes ganzen vliegen gakkend over. Opeens zie ik een vlinder fladderen van bloem naar bloem. Het is het Oranjetipje, die altijd heel toepasselijk rond Koningsdag te vinden is. In de weilanden staat het vol met groepjes Pinksterbloemen, altijd een signaal dat het nu echt voorjaar is.

Het bruggetje over de Dommel brengt ons eerst langs een aantal boomkwekerijen. De sloten en oevers komen ook weer volop tot leven, in een sloot drijft een bed van waterranonkel, bloeiend met kleine witte bloemetjes. Bij een ven in het Dommeldal, vinden we gelukkig een bankje uit de wind en in de zon. Even bijkomen en opwarmen. Koud!

Verder gaan we weer, het mooiste moet nog komen. Opeens staan we voor een overwoekerd spoorlijntje. Dit is het vroegere ‘Station Liempde’, de voormalige spoorlijn Boxtel - Wesel, lokaal bekend als het Duits Lijntje. Bijzonder om te zien, ook de zeer schuin staande bomenrij voorbij het 150 jaar oude spoorlijntje. Wij slaan rechtsaf en lopen langs de rand van een droog bos. Maar overal is leven, ik zie bosjes Slanke Sleutelbloemen en volop bosanemoontjes tussen de dorre bladeren. Dan staan we opeens voor het St. Antonius Abt. Kapelletje. Die snoeshaan Antonius is de beschermheilige van boeren en vee, nou die zijn hier genoeg want het riekt hier erg boers. De vroegere kapel werd ook wel het ‘het heilig huiske’ genoemd op zijn sappig Brabants.

Even later kijken we verwonderd rond, het is of we naar een ansichtkaart kijken. De prachtige Hoeve Groot Duyfhuis en daarnaast een bijzondere duiventil, de zon en de wolkenlucht en het plaatje is compleet. Nederland op zijn mooist. De hoeve is indrukwekkend maar de duiventil is er één met allure. Hij is uit 1661, de duiven werden gehouden voor het vlees en de mest. Alleen de adel en de geestelijkheid kregen het recht om duiven te houden. Wat ook bijzonder is, dat er halverwege rond de toren een kraag loopt van schuin omlaag stekende planken. Dit moest beletten dat een steenmarter de vlieggaten zou bereiken en vervolgens een bloedbad zou aanrichten onder de duiven.

Met moeite nemen we afscheid van deze mooie plek aan de Dommel, iets verderop passeren we een kleine kudde Schoonebeeker schapen. De Schoonebeeker is het zeldzaamste inheemse schapenras. Dit unieke heideschaap is ontstaan in de grensgebieden aan de rand van het Drents Plateau. Het houdt niet op deze wandeling met leuke verrassingen. We gaan ook nog varen, alleen ik moet er eerst hard voor werken. Ik had er een hele hijs aan om het St.-Janspontje naar onze kant van de Dommel te krijgen.  Er staat een bord bij het voetpontje met de slogan; De zin van mijn bestaan, is heen en weer te gaan. Lol natuurlijk, wij gaan ook heen en weer en belanden zonder natpak de overkant. Via het mooie Dommelsteegje belanden we weer in Liempde. Wat een pracht van een wandeling, echt een aanrader!