Het Orakel van Acheron!

Vrijdag 9 Oktober

Met spijt in ons hart verlaten we ons prachtige plekje aan het strand van Karavostasi. Deze keer via het goede weggetje, via Arilla naar Perdika. Bij Perdika hobbelen we gezellig verder over de slechte kustweg richting Parga. Bij het schilderachtige Parga kijken we verschrikt om ons heen, wat een chaotische drukte. Griekse Adonis geeft een dot gas en Bye Bye Parga. Niet voor ons!

We gaan door naar Ammoudia. Dit gemoedelijke dorpje ligt in een prachtige baai, in de delta waar de rivier de Acheron in uitmondt. Wat een leuke plek weer. Ja, hier houden wij van. In de app van Campercontact stond dat campers afgelopen zomer niet welkom waren. Maar nu ligt het verbodsbord opzij gesmeten en ze zijn blijkbaar weer blij met ons. Eerst wat vis gekocht, en Griekse Adonis heeft gelijk een leuk contact met visser Dimitris. Die vermaakt zich verder wel. Er worden hier ook boottrips op de rivier aangeboden, de Acheron-delta is namelijk van grote ecologische waarde.

De rivier de Acheron was in de Griekse Mythologie één van de vijf rivieren van de onderwereld. De zielen van de doden reisden ooit door het water van deze rivier om de andere wereld te bereiken. Charon was de veerman die de zielen van de overledenen naar de God Hades bracht, want Hades heerste over het dodenrijk.

De middag brengen we door in en rond de camper. Er moet ook wel eens gepoetst worden. Later wordt de vis gebakken en is er weer zomaar een dag voorbij.....Maar als de zon boven de rivier ondergaat, lijken de oude mythen en legendes tot leven te komen. De lokale bevolking houdt nog steeds vast aan hun tradities, gebruiken en bijgeloof. En ze geloven nog steeds dat de rivier onsterfelijkheid schenkt.....

Zaterdag 10 Oktober

Vandaag hadden we het heen en weer! Vanochtend al vroeg zwaai ik Chris uit als hij met Dimitris de netten gaat inhalen. Als hij terug is gaan we boodschappen doen in Mesopotames, maar ook daar weinig verse produkten in de winkeltjes. Dan maar door naar Kanallaki. Hé Hé, eindelijk een grote supermarkt en nog onze favoriet ook, namelijk Sklavenitis. Daar komt Chris erachter dat de brommerhoes nog in Ammoudia ligt te drogen op een berg visnetten. Terug maar weer. Gelukkig niet zo ver, daarna van Ammoudia weer terug naar Mesopotames. Kunnen jullie het nog volgen.......🤷‍♀️🙄

In dit dorp ligt een belangrijke bezienswaardigheid, het Necromanteion van Acheron, of te wel het orakel van de doden. Deze Griekse tempel was gewijd aan Hades, de God van de onderwereld. Volgens de Griekse Mythologie lag deze tempel bij een heuvel aan de oevers van de rivier de Acheron. Vanaf hier zouden de overledenen het dodenrijk binnengaan en op dit punt zouden de levenden met de overledenen in contact kunnen komen.

Ik ben natuurlijk razend nieuwsgierig. We kopen een jaartje á €6 p.p. De Necromateion was een bochtig ondergronds labyrint dat was gebouwd met diepgaande kennis van akoestiek. De geluidseffecten droegen bij aan de communicatie met de doden. Ik verwachte een heel gangenstelsel maar helaas valt dat nogal tegen. Je kan wel afdalen in de ondergrondse kamer van de Necromanteion. Pelgrims werden ingewijd door middel van een reeks uitgebreide riten, rituelen en zelfs beproevingen. Ze kregen tuinbonen te eten, maar ook lupine’s en psychotrope planten die ziekte en hallucinaties veroorzaakten.

De in de rots uitgehouwen kamer met 15 stenen bogen is zeer indrukwekkend. Dit is waar de pelgrims in theorie zouden communiceren met overleden dierbaren. Er wordt nu zelfs ook nog gezegd als je lang genoeg in de kamer verblijft, dat je je duizelig gaat voelen en niet goed meer kunt horen. Dat wacht ik niet af, maar er hangt daar wel een bijzonder sfeertje......, even dacht ik dat ik zelfs een geest zag......

Weer boven bewonderen we nog even de gigantische offerpotten, en de prachtige cyclopische muren. Toch leuk om even gezien te hebben. We gaan verder naar Glyki, in het dorp volgen we de borden naar de Spring of Acheron. Even later parkeren we pal aan de oever van deze mythische rivier. Weer zo’n mooie plek. De avond valt, we blijven hier staan met nog een Duitse camper.

Zondag 11 Oktober

Vroeg in de morgen, bij het eerste ochtendlicht lopen we een stuk langs de rivier. De apart gevormde Platanen laten hun bladeren los, de kleine wilde cyclaampjes geven nog wat kleur aan het herfstige landschap. Bij twee rotsblokken stopt het pad en kunnen we niet meer verder. Vanaf dit punt kun je een spectaculaire wandeling maken maar dan zal je regelmatig de rivier moeten trotseren. Wij keren om en pikken de camper op en zwaaien de Duitse buurtjes uit die vandaag vertrekken richting de Peloponnesos.

Wat later via een mooie route, passeren we het laatste dorpje Kamarina en dan zien we boven op een rots het Monument, waarbij ‘De dans van Zalongo’ wordt uitgebeeld. Zalongo is een historisch bergdorp ten noorden van Preveza. Op de gelijknamige berg voltrok zich in de tijd van de Ottomaanse heerschappij één van de grootste drama’s uit de Griekse geschiedenis. Onder belegering besloot een groep vrouwen dat het beter was om te sterven dan slaven van de Turken te worden. Toen ze omsingeld werden, sprongen 57 vrouwen met hun kinderen, dansend en zingend vanaf de Zalongo-rots hun dood tegemoet. 

We kunnen niet dichtbij parkeren, en laten de camper alleen achter op een veldje. We kijken even bij het klooster onderaan de rots. En besluiten niet naar boven te gaan. Griekse Adonis vindt het niet veilig genoeg om de camper lang alleen te laten. Of zal het misschien die 400 treden zijn die je moet beklimmen om bij het monument te komen.......😉

Nog een kleine stop bij het dichtbij gelegen Ancient Cassope. Deze archeologische site ligt op een prachtige plek op een hoog plateau met uitzicht op zee en de Ambracische Golf. Cassope wordt beschouwd als één van de best overgebleven voorbeelden van een stad met een rechtlijnig stratenpatroon (zoals New York), volgens het zogenaamde Hippodamiaanse plan. Via Archagelos, komen we weer uit bij de kust. Een plekje voor de nacht vinden we bij Mitikas Beach....

Maandag 12 Oktober

Een doodstille nacht, zelfs de zee hield zich stil. Eerst naar Preveza. Deze stad ligt aan de ingang van de Golf van Amvrakikos, gelegen op een landtong met aan twee kanten water. We parkeren bij de haven. Even een rondje door het sfeervolle oude centrum. Veel leuke winkels, café’s en restaurants. Met vers brood, groenten en vis lopen we terug naar de camper langs de kade met echt ontelbare zeilboten. Door de 1,5 kilometer lange tunnel verlaten we het gezellige Preveza en gaan naar Vonitsa. We hopen daar een plekje te vinden om het naderende slechte weer uit te zitten.

Bij de haven vinden we een leuke plek, pal onder het kasteel. Er staan hier meerdere campers. Een Frans hippiestel met een oud campertje, wat nodig een schrobbeurt moet hebben en zijzelf eigenlijk ook. Een kliekje Italianen en een Engelsman, en later nog een Duitser. We gaan nog even wandelen, maar in de verte rommelt het al, en een donkere lucht nadert snel. En even later barst de eerste onweersbui los en zo zullen er tot dinsdagmiddag nog vele volgen......
Dus tijd om het verhaal er op te zetten.........