Het raadsel van de Geldboom op de Rovertsche Heide!

Zaterdag 20 Februari 

Ten zuiden van Tilburg tegen de Belgische grens ligt Landgoed de Rovertsche Heide. Aan de wieg van dit landgoed stond de ‘Oranjebond van Orde’. De naam is nog te lezen op de gevel van de oude boswachterswoning. Deze club van idealisten kocht de heide uit ‘sociale motieven’. Arme sloebers uit de steden werden er gedropt om er een nieuw bestaan als ontginner op te bouwen. Het plan mislukte hopeloos. Het werd daarom aangekocht door de Heidemaatschappij die er bos plantten. Brabants Landschap kocht het gebied in 1976 en maakte weer hei van het bos.

Nou, wij wilde die Rovertsche Heide wel eens ontdekken....Dus ik parkeer Suzi op de parking Oranjebond, vlakbij waar drie wandelroutes van start gaan. Wij gaan voor de blauwe route, de langste route van 7,5 kilometer. Even een blik op de oude boswachterswoning, de kipjes scharrelen gezellig rond het leuke huis. We hadden er zin in hoor, de zon scheen dus prachtig wandelweer. In een mooi Rhododendronbos moest ‘Mien’ natuurlijk weer even achter de rhododendrons.....😉 

Langs het vele kaphout, gaan we verder met onze zoektocht naar de Rovertsche Heide. Ik zie een boom met twee reusachtige gezwellen rond zijn iele stam. Deze bolvormige misvormingen zijn warrelknoesten, dit is een woekering die ontstaat doordat de boom een verwonding heeft opgelopen. Bijvoorbeeld een gebroken tak, insectenvraat of een infectie door een bacterie. Als reactie gaat de boom op die plaats “woekeren” en een gezwel vertonen. De slapende knoppen in takken of stam schieten wakker en beginnen hevig te groeien. Het is een soort “groeireactie” op stress.....

Nou, gelukkig hebben wij geen stress, en we wandelen rustig verder. In de verte het “gelach” van een specht, boven een prachtig berkenbos een strakblauwe lucht. Voor ons uit dwarrelt een patrouillerende citroenvlinder, net ontwaakt uit zijn winterslaap. Van de ruim 50 soorten dagvlinders die we in Nederland hebben, zijn er 4 die een winterslaap houden. De overigen trotseren de winter als eitje, rups of pop. De citroenvlinder is een taaie, die gaat gewoon in de herfst ergens aan een blad of takje hangen en kan zelfs overleven als de temperatuur onder nul komt. Tijdens de eerste lentedagen is de citroenvlinder één van de eerste vlinders die weer tot leven komen.

Er staan hier in dit bos ontelbare bomen, .......maar opeens valt mijn oog op toch wel iets heel  bijzonders. Ik sta er verbaasd naar te kijken;.....en roep naar Moederlief die rustig verder kachelde......Hé, het geld groeit hier aan de bomen.....Ik heb een geldboom gevonden.......😆😂.....lachen natuurlijk. Het is een aftandse berk met daar tegenaan gespijkerd een aantal munten.

Nu blijkt dat er al voor de oorlog in deze bossen, meerdere geldbomen stonden, waarin mensen munten stopten als een soort offer. Het verhaal gaat dat er ooit een meisje werd vermoord op de Rovertsche Heide. De gekwelde moordenaar had berouw en stak op de plaats delict in de bast van een aantal berken muntgeld. Met daarbij een briefje voor de pastoor, met het verzoek om een mis op te dragen ter nagedachtenis voor het meisje dat hij vermoord had. Tegenwoordig is er nog maar één geldboom.....wat wel een raadsel is, dat de meeste munten Deense Kronen zijn. Was de moordenaar een Deen?

We slaan linksaf een eindeloos lang bospad in. Twee stoere houthakkers zijn druk bezig met zagen en hebben geen tijd voor een praatje. Eindelijk kunnen we een blik werpen op de Rovertsche Heide. De heide blijkt niet toegankelijk te zijn voor publiek.....Teleurgesteld sloffen we door over het pad waar geen eind aan komt.....🙄 Rechts van mij liggen velden,  met daar achter een donker geheimzinnig dennenbos.

Nu klinkt het geroffel van de specht door het bos. Een beetje specht is heel de dag door aan het tikken en hameren. Deze vogel kan wel acht tot tien keer per seconde met zijn hoofd tegen een boom aan tikken. Berken zijn zijn favoriet, omdat het één van de zachtste houtsoorten is. Ik zie overal wel de gaten van de specht, maar hem op de kiek zetten lukt me niet........hoor ik daar nou “gelach” in die bomen verderop......🐧👀

Even verderop staan we stil om even de route te bekijken. Drie wielrenners komen langs racen en vragen of we verdwaald zijn......Nee, deze keer helaas niet.....want met zulke ‘kanjers’ wil Moederlief wel een beschuitje eten zegt ze spijtig......😉🙈

Nou, dan sluiten we maar af met een leuke picknick in het bos. Het was weer een bijzondere wandeling......wie vindt er nu een boom waar geld aan groeit? Wij natuurlijk.....

                                     Ik spaar geen centen, maar mooie momenten.......