Een Red Bull geeft je echt vleugels!

Zondagmorgen zeg ik tegen Manlief; Wat zeg je ervan als we eens een cruise gaan maken? Hij kijkt me fronsend aan. Ik enthousiast; Van Gorinchem naar Woudrichem en van Loevestein de veerboot weer terug. En dan wandelen in Munnikenland rond kasteel Loevestein. Nou, hij wilde wel cruisen met het mooie weer.

Dus tegen 12 uur liepen we de voordeur uit, de vestingwal op richting Buiten de Waterpoort waar de ferry vertrekt naar Woudrichem. Ondertussen raap ik wat glanzende kastanjes op die overal uit de bomen vallen, de herfst is in aantocht. Bovenop de boot gaan we lekker in de zon zitten en hebben mooi zicht over de rivier. Het is druk, iedereen geniet van de laatste mooie nazomerdagen. We passeren vele plezierboten, mensen wandelen met de hond langs de rivierstrandjes en zijn aan het vissen. Bij Woudrichem stappen we van boord en lopen de wal op richting het voet-en fietsveer naar Loevestein. In een wat groot uitgevallen motorbootje worden we in 5 minuten overgezet naar de overkant. Langs de waterkant zien we al een kudde Konikpaarden, leuk om te observeren.

Het Munnikenland is een natuurgebied in het westelijke puntje van Gelderland, omsloten door de Waal en de Afgedamde Maas. Waar deze twee rivieren samenkomen, staat Slot Loevestein. Door het natuurgebied trekken vrij levende kuddes van grote grazers; het unieke rundersoort Rode Geus en Konikpaarden. We lopen het weggetje af richting Slot Loevestein. Deze keer laten we het kasteel links liggen en lopen verder het Munnikenland in.

In dit gebied hoef je niet op de paden te blijven dus we struinen door het hoge gras. Maar plotseling zien we een hele grote Red Bull op ons pad. Grote schrik, ik heb het helemaal niet op grote runderen en zeker niet op een joekel van een stier. Mijn Griekse held loopt zonder aarzelen verder en passeert de Red Bull en loopt richting rivier. Dat snap ik nou weer niet! Bij een kudde pinken slaat hij op de vlucht en springt in een moddersloot en hier is hij niet bang van. Ik sta stokstijf van angst, de stier heeft een grimmige kop, hij stopt met grazen en kijkt me vorstend aan. Oh’Jee van angst krijg ik vleugels en ik vlieg door het hoge gras richting rivier. Elk moment verwachtend dat ik op de horens wordt genomen. Met hartkloppingen kom ik bij de rivier uit, waar Chrisje op zijn dooie gemak in het zand zit. Dat zet ik hem nog wel betaald!

Langs de rivier lopen we richting de ferry en komen nog een aantal Konikpaarden tegen. Het is wel uniek in dit natuur gebied om ze van zo dichtbij te kunnen meemaken. We gaan weer terug met de cruiseboot en gaan nog even chillen op de Groenmarkt. Het was een leuke middag en een Red Bull geeft je echt vleugels!