Na regen komt Zonneschijn!

20 maart 2019 - Gorinchem, Nederland

Na een langdurige regendip konden we eindelijk weer een keer aan de wandel. We gingen niet ver, maar dat hoeft ook niet. Vlakbij kan het ook mooi zijn. We gingen weer eens kijken in Natuurgebied de Baardwijkse Overlaat. Deze wandeling was één van mijn eerste probeersels twee jaar geleden om te fotograferen en te bloggen over wat ik zo al meemaak. En het smaakte naar meer, ondertussen schrijf en fotografeer ik er lustig op los. Ik kan niet meer zonder.

Ons startpunt is bij het Drongelens Kanaal. Het kanaal heeft een belangrijke functie, het vormt de verbinding tussen de Brabantse beken en de rivier de Maas. We gaan het klaphek door en lopen een stukje over de dijk langs het kanaal. Zelfs de zon piept tussen de wolken door. Eindelijk! De boomknoppen zijn gezwollen en staan op het punt om hun bladeren te ontvouwen. We gaan de dijk af en lopen over een pad waarlangs een houtwal ligt. De wilde kamperfoelie slingert zich een weg tussen de struiken door. Tussen de takken van de houtwal schemert het geel van een enkele trilzwam.

Een stukje verderop blinkt het water van een wiel in de zon. Heel in de verte spot ik twee aalscholvers op een stam in het water. Ze zitten daar genoeglijk samen hun vleugels te drogen. Een prachtig gezicht. De aalscholver heeft niet zo’n goede waterafstotende vetlaag als de meeste andere watervogels. Daarom moeten ze na elke vissenjacht, even in het zonnetje zitten met gespreide vleugels om ze te laten drogen.

Langs de bomen met uitgebloeide katjes komen we uit bij een kikkerpoel. Daar was het nog een rustige boel. Twee reusachtige insectenhotels staan te wachten op het begin van het seizoen. Dat zal vast niet meer lang duren voordat de drukte losbarst. De lucht is blauw, met de sneeuwwitte bloesems van de sleedoorn een prachtig plaatje. De sleedoorn is een zeer oude struik, hij kwam in de Middeleeuwen al voor. De stekelige struiken werden toen vaak toegepast als haag en afscherming van huis en hof. Maar de oude mannen in Zuid-Limburg lusten vroeger ook graag een drupke Sleedoornjenever. En nog veel vroeger werden de takkenbossen van sleedoorn aangestoken, waarbij de rook uit alle hoeken en gaten de heksen wisten te verdrijven. Dus de sleedoorn is een veelzijdige struik.

We komen uit bij de voormalige zandwinplas van Drunen, waar in de zomer volop wordt gezwommen. De wolken worden weerspiegeld in het water. Langs het riet lopen we over een pad rond de plas. Het is stil, enkel de geluiden van de watervogels klinken over het water. Over de dijk, uitkijkend over het kanaal lopen we het laatste stuk terug. Echt een leuke wandeling, zeker de moeite waard. En wat ben ik blij dat de zon schijnt. Geniet er van!

Foto’s

5 Reacties

  1. Angelique:
    20 maart 2019
    Mooie foto,s we moeten gauw weer eens op pad
  2. Anja:
    20 maart 2019
    Mooi! Ik ruik de lente :-)
  3. Wilma:
    20 maart 2019
    Ook een mooi gebied daar,en wederom leuke foto,s erbij
  4. Annet v gelder:
    21 maart 2019
    Misschien ook nog leuk om te weten , ik was daar vorig jaar , en kwam de boswachter tegen. Die vertelde dat er nestjes waren van de ijsvogeltjes. Misschien kun je die in het voorjaar gaan spotten.
    Ze noemen dit gebied ook de bijlmerwiel. Ik denk dat mijn broers daar vroeger best vaak kwamen.
  5. Corrie Kuis:
    22 maart 2019
    Mooi verhaal prachtige foto's. Mari kwam daar vaak. Volgens hem heet het water de Berne wiel.