Time-Out!

19 september 2019 - Gorinchem, Nederland

Hier ben ik weer, na een Time-Out van bijna zes weken. Druk, druk, druk! Veel geregel want het is bijna zo ver dat we naar ons huis op wielen verhuizen. Drie jaar geleden kwamen we met een auto vol met bezittingen uit Griekenland. Leuk gewoond en gewerkt in Gorinchem, maar het is nu weer tijd voor een nieuw avontuur in ons leven. Daar zullen jullie de komende tijd het nodige van mee krijgen.

Maar vandaag was er eindelijk tijd voor een wandeling met Moederlief, ook wel Oppermuts genoemd. Tussen Dongen en Oosterhout ligt Boswachterij Dorst waar Natuurmonumenten een aantal wandelingen heeft uitgezet. Suzi parkeren we aan de Moerkensdreef en we volgen de blauwe pijlen het naaldbos in. We passeren een fanatiek groepje ouderen die onder leiding van een trainer de meest bijzondere capriolen uitvoeren.

Ik ben helemaal in the mood, de camera klikt weer en in mijn hoofd vormt zich alweer een verhaal. Mooie honingzwammen op een vermolmde boom, de bladeren beginnen te kleuren. De herfst is bijna gearriveerd. Een roodborstje kijkt ons brutaal en nieuwsgierig aan, en vliegt luid kwetterend weg tussen de bladeren. Opeens staan we tegenover een folly. Dat is een dwaas architectonisch kunstwerk. Het moet een duiventil voorstellen, deze witte totempaal is onderdeel van de kunstroute Dorst. Wij vinden het maar een raar geval.

Speurend lopen we verder, overal tussen de bladeren op de bospaden komt de aardappelbovist te voorschijn. Deze knolvormige paddestoel lijkt op een aardappel maar dan wel een giftige. Bij een kleine poel is het een drukte van belang, de kikkers plonzen in het geheimzinnige troebele water en verschuilen zich tussen de waterplanten. Dieper het bos in worden er hele stukken bos weggekapt om meer variatie in dit natuurgebied te brengen.

We komen nu in een deel van Boswachterij Dorst wat het Mikkenbos genoemd wordt. Hier stond vroeger in de 18e eeuw de galg van Oosterhout. We volgen een recht stuk langs de Steenbliklaan. Ik zie eindelijk een pracht van een paddestoel, er zijn er weinig dit jaar. Het is één van de grootste van Nederland namelijk de Grote Parasolzwam. De zon verschuilt zich steeds meer achter de wolken. Maar dat mag de pret niet drukken.

Bij een dikke omgevallen boom vinden we een leuke plek voor een kleine picknick. De twaalf is ook in de klok en het werd dus nodig tijd voor een slok. Gezellig kletsend, en een broodje en een glaasje en wij zijn alweer stik tevreden. Het was weer een leuke Time-Out! 

Foto’s

8 Reacties

  1. Ellen Amperse:
    19 september 2019
    Tijd om een boek te gaan schrijven.
    Je schrijft heel leuk.
    Succes ik blijf je volgen.
  2. Anja:
    19 september 2019
    Wat een leuk verhaal en prachtige foto's weer. Ik heb ze gemist :-) Xx
  3. Oppermuts:
    19 september 2019
    Je bent je schrijverstalent nog niet verleerd, goed gedaan en mooie foto's.
  4. Annie:
    19 september 2019
    Blij weer wat van je te horen!!
  5. Ineke:
    19 september 2019
    Leuk te lezen, nog paar dagen😎😘
  6. Angelique:
    19 september 2019
    Je bent het niet verleerd mooie foto,s leuk verhaal 😘
  7. Arie en lijda:
    20 september 2019
    Leuk verhaal, hopen op nog meer mooie verhalen over jullie nieuw aventuur.
  8. Ria kuis:
    20 september 2019
    gezellig dat je er weer bent ,ik heb je gemist