Even uitwaaien in Ameide!
11 november 2018 - Gorinchem, Nederland
De regen klettert tegen de ramen. Eind van de ochtend klaart het wat op en ik zie mijn kans schoon om toch nog even te gaan wandelen. Eerst nog even mijn Griekse Adonis bewerken. Nou, dat was nog even een dingetje hoor. Maar het is gelukt! Even later staat hij gewapend met muts en paraplu paraat om in Ameide te gaan wandelen. Het is helemaal niet koud maar die muts moest op. Dat zal nog wat worden als het echt koud wordt.
Via Arkel en Meerkerk rijden we door de polder naar het stadje Ameide gelegen aan rivier de Lek. De eerste keer dat Ameide in de geschiedenis voorkomt is in 1021. Dus over drie jaar is Ameide dus 1000 jaar oud. Wauw! Het stadje is waarschijnlijk de oudste nederzetting in de Alblasserwaard, en het behoort tot de oudste steden van Nederland. Er werd druk gehandeld in het plaatsje, dat in 1277 stadsrechten kreeg van Floris V, omdat het strategisch gelegen was. Vanwege die gunstige positie werd er tussen de graaf van Holland en de bisschop van Utrecht vaak strijd geleverd om de stad, en als gevolg daarvan werden de stadsrechten verschillende keren ontnomen en weer teruggegeven.
De rivier de Lek zorgde voor economische activiteit in Ameide, dat in de Middeleeuwen en tijdens de Gouden Eeuw een belangrijke overslaghaven was. De welvaart die het stadje in die tijd heeft gehad is nog terug te vinden in de vele monumentale panden die de plaats rijk is. We parkeren bij het oude stadhuis uit 1644, en lopen de Lekdijk op. Jammer, dat het zulk grijs en somber weer is. Wat moet het hier mooi zijn als de zon schijnt. Langs de Lek is het goed wandelen, mooie rivierstrandjes en druk verkeer op het water. De monumentale panden in de Voorstraat zijn indrukwekkend, vooral het Ambachtshuis van de Alblasserwaard uit 1760. Prachtig!
Mijn Adonis loopt als een speer over de Lekdijk, driftig zwaaiend met zijn paraplu. Een schaap kijkt hem verbaasd na. De boomgaarden laten nu ook hun herfsttooi zien, het werk is gedaan en nu is het tijd om uit te rusten. We zijn bijna bij Tienhoven maar wij slaan linkaf het Kerkpad in. Op de dijk zijn we ook nog Huys Herlaar gepasseerd maar waarschijnlijk heeft het weinig indruk gemaakt want ik ben er vergeten een foto van te maken. Of ik had het te druk om achter dat Griekje aan te rennen want die heeft vandaag een marstempo, niet te geloven. Het oude Kerkpad loopt dwars tussen de boomgaarden door en we komen uit in de nieuwbouw van Ameide. Even gedag gezegd tegen een ezel en een paar kippen want mensen zijn we bijna niet tegen gekomen op onze uitwaai wandeling. In dit kleine stadje aan de Lek heerst nog echt de zondagsrust.
De Lek is altijd prachtig.. 😍 Mooi verhaal en mooie foto's!