Verhit en Verdwaald!

Bijtijds vertrekken we richting het noordoosten van het grote eiland Chios. Ik had een mooie route uitgevogeld. Een aantal binnendoor weggetjes, de gele dus niet de witte. Dus dat moet te doen zijn. We vertrekken uit Vouno en rijden al prompt verkeerd in het gehucht Pagida. Nou, heeft Chios vreselijk veel weggetjes en heel weinig verkeersborden, en die paar die er zijn staan allemaal schots en scheef langs de weg. Je bent er al lang voorbij geraced of ze wijzen een kant op waar een splitsing is. En dan mag je ook zelf uitvogelen welke richting we op moeten. Onze TomTom heeft ons al vele malen gered.

Deze keer dus ook, vrolijk verder naar het dorpje Tholopotami, even een stop bij onze eerste ezel deze vakantie. Even de weg vragen en we gaan weer. Het is heet, de zon brandt en de lucht zindert van de hitte. Maar de route is mooi, mastiek, vijgen en pijnbomen wisselen elkaar af in het landschap. We rijden het dorp Aghios Georgios Sykousis in. Wat een naam weer! Klein smal weggetje brengt ons midden in het hart van het dorp. We zoeken een bepaalde weg, geen bord, dan maar even aan een inwoonster vragen, algauw komen er nog twee nieuwsgierige aagjes bij. We veroorzaken een kleine opstopping , maar de weg kunnen ze ons niet vertellen. Hier geboren maar ze weten de weg niet. Beetje vreemd! Mijn Griekse Adonis begint aan de kook te raken, Oh Jeeh ‘dat is geen goed teken. 

Dan de Tom Tom maar weer aan. Na wat rondrijden geeft die er ook de brui aan. Hij zegt dat ie oververhit raakt en dat we hem uit moeten schakelen. Niemand op straat, iedereen schuilt in de huizen tegen de hitte. Eindelijk vinden we iemand die ons de goede kant opstuurt.

Pffff! Net op tijd. Mijn Griekse Adonis is een heel rustig persoon, maar als de vlam in de pan slaat dan berg je maar. En Pippie is ook niet zo subtiel, ik gooi er ook nog graag wat olie op, brandt zo lekker. Wat verhit rijden we verder, door een beboste vallei met in de verte het Neo Moni Klooster. De weg komt uit in Vrontados. Mijn collegaatje Annie van Rituals was hier ook vele jaren geleden, toen was Vrontados een klein dorpje met een haventje en een paar winkeltjes, daar is nu weinig meer van terug te vinden. De kuststrook is volgebouwd met hotels en huizen. Chiosstad en Vrontados zijn de toeristische place to be van Chios geworden.

Wij gaan de bergen in, misschien kunnen we daar wat koelte vinden. Nee, wel veel rotsen, het asfalt is zo zacht dat het aan de randen omkrult.  Laten we dan maar een strandje gaan zoeken om af te koelen in de zee. Goed plan. Nagos Beach ziet er schitterend uit, maar je moet er naar toe lopen via trappen. Parkeren boven aan de weg. Geen parking te vinden, iedereen zoekt verkoeling. Snel wegwezen hier. We gaan in de haven van Marmaro kijken, hier staat het standbeeld van de vrouw van Kardamyla. Een vrouw die uitkijkt over zee en wacht op de terugkeer van haar man.

Tijd voor ons hitteplan, en dat is een lekker lunchje in de schaduw van een taverne aan de haven van Langada. De stemming is weer opperbest nu we weer afgekoeld zijn. Een tsipouro met ijs voor mijn Griekse Adonis en hij is weer helemaal het ventje. Tijd voor een tropenrooster de komende dagen. Groeten uit een zinderend heet Chios! ☀️🥵🆘