Wandelen in de Klei!

25 april 2019 - Meeuwen, Nederland

Zusjelief woont in de klei, plat gezegd. En plat is het, zo ver je kan kijken akkerland of koeien en schapen. Dat betekent dus dat ze in één van de dorpen woont in het Land van Heusden en Altena. We gingen een rondje doen in de klei. Maar het zou warm worden deze zondag, dus smokkelen we een beetje. We laten ons afzetten net voor het kleine dorp Drongelen.

Hier aan de rand van het dorp woont een schaap wat bevriend is met een gans. Ze zijn altijd samen. Ze eten samen, ze slapen samen, echt een hecht stel. Helaas niet vandaag, het schaap is in de verte te zien maar geen spoor van de gans. Jullie houden dit nog te goed! We lopen verder door het pittoreske Drongelen, langs de kerk die geen kerk meer is. Er woont nu een kunstenares die daar haar kunsten vertoont.

Ons doel is nu de ooievaar die op haar nest zit aan het Oude Maasje. En ja hoor, die is gelukkig wel thuis. Ze houdt ons scherp in de gaten, deze brenger van geluk en nieuw leven. Midden jaren zeventig waren de ooievaars zo goed als verdwenen uit Nederland. Maar gelukkig is dat weer ten goede veranderd. Als de jongen geboren zijn, zitten ze nog twee maanden in het nest en vanaf augustus vertrekken de meeste ooievaars richting het zuiden. In het Oude Maasje zwemt een moedereend, oplettend kijkt ze in het rond, overal zijn vijanden die loeren op haar kroost die gemixt is in twee kleuren.

We verlaten het kleine Drongelen en langs een akker vol met gele pracht lopen we verder over een boerenlandweggetje. In de verte ligt het dorp Eethen. Langs een rommelboer kijken we zoekend in het rond of we een leuk plekje kunnen vinden voor een theetje. We moeten steeds uitkijken voor de snelheidsmaniakken die langs ons heen sjezen in colonne, wij doen het heel wat rustiger aan. Mijn spiedend oog valt op een gruwelijke misdaad, er is een kraai opgehangen. Een waarschuwing voor zijn soortgenoten om uit de buurt te blijven van deze akker. Eindelijk vinden we een plekje om onze vermoeide benen even rust te gunnen, de temperatuur loopt op.

Na deze kleine pauze, genieten we van een dijkje met mooie huizen en oude boomgaarden vol in de bloesem. De schapen zoeken verkoeling in de schaduw. Op het land ligt het gemaaide gras al te drogen, de boeren zijn er vroeg bij dit jaar. Nog een lange rechte weg en dan lopen we Meeuwen binnen, of Mèèuwe plat gezegd. Bijzondere mensen hier in de klei. De twaalf is in de klok dus het werd tijd voor een slok op deze mooie eerste Paasdag. Later liepen we nog even naar de alpaca’s over het Meeuws Padje. Maar die waren een siësta aan het houden. Een wollige dame liet even zien hoe ze over ons dacht. Ze draaide zich om en ging uitgebreid toiletteren in het volle zicht. Na dit korte grappige bezoek lopen we langzaam terug. Het was weer een mooie dag in de Klei!

Foto’s

8 Reacties

  1. Angelique:
    25 april 2019
    Leuk verhaal Pippie
  2. Angelique:
    25 april 2019
    Prachtige foto,s
  3. Oppermuts:
    25 april 2019
    Goed verhaal en mooie foto's
  4. Corrie Kuis:
    25 april 2019
    Wat is het mooi in de klei. Prachtige foto's mooie kleuren. en een gezellig verhaal.
  5. Laura Kuis:
    25 april 2019
    Mooie foto's! Herkenbaar....
  6. Wilma:
    25 april 2019
    Wat een leuke foto,s Petra
    Ook een mooi gebied
  7. Anja:
    25 april 2019
    Een gezellige morgen, mooi verhaal en prachtige foto's :-)
  8. Yolanda Kuis:
    25 april 2019
    Heel fraaie plaatjes nichtje! En ik ben benieuwd naar de avonturen van het schaap en de gans.