Het zomerse meer!

Ik had weer op de kaart iets ontdekt wat nader onderzocht moest worden. En daar hebben we absoluut geen spijt van gekregen. Wat hebben we weer een prachtige dag gehad.Als de eigenaar van de autoverhuur wist wat we voor rare capriolen we uithalen met de Panda, dan hadden we het autootje zeker niet meegekregen.

Eerst door het dorpje Lardos, daar stond al gauw het bord Gadouradam aangegeven. En we gingen direkt van het asfalt, een goede onverharde weg op. Aan beide zijden van de weg glooiende heuvels met olijfbomen en velden met deze keer gele wilde bloemen. Als dit een voorproefje is voor wat komen gaat! En dat was het. We zien het blauw van het meer in de verte schitteren in de zon.

Klein stukje verder en we zien het meer liggen, we vallen even stil van zoveel schoonheid en kijken alleen maar. Het meer heet 'Limni Kalokerinó', wat volgens Chrisje (mijn Griekse woordenboek) het zomerse meer betekent. In de reisboeken is geen informatie te vinden, dus geen toerist te bekennen. We zijn helemaal alleen. Wat een geluk. We gaan het rondje langs het meer rijden van ongeveer 15 kilometer. Het intens blauwe meer ziet er vanuit elke bocht weer verrassend anders uit. Diverse grillig gevormde eilandjes met wuivend riet zijn kleine parels in het meer. We zien zelfs meerkoeten en een fuut dobberen op de golven. Chris schrok al, hij dacht dat hij weer in Nederland was.

Prachtige olijfbomen, pijnbomen, wilde lavendel, orchideeën en overal waterstroompjes die in het meer uitkomen. Dan komen we uit bij de stuwdam en rijden eroverheen naar de andere zijde. Ik inspecteer de kaart nog eens goed en zie dat er een weggetje langs de Gaidourárivier loopt.En dat komt uit op de doorgaande weg naar Lindos. Hoofd kaartlezer besluit dat we dat weggetje gaan volgen, en Chrisje  wordt alleen maar blij van zulke off-road weggetjes. Ehumm. Later blijkt dat het misschien iets te avontuurlijk was voor de Panda maar we komen er ongeschonden uit. Maar wat een prachtige tocht met de ene fotostop na de andere.

Daarna weer richting St. Pauls Bay waar we als oude vrienden worden begroet. Eerst een lekker lunchje, deze keer een Griekse salade en warm pitabrood met allerlei dips. Ik vlei me weer op een ligbedje en vanaf mijn uitkijkpost kan ik mooi alles overzien. Hetzelfde doorbakken echtpaar van gisteren is nu bijna zwart geblakerd en de voluptueuze dame van gisteren geniet zichtbaar in de zee. Ik spot nog wel een zeer vreemde vogel, wat voor soort het is dat kan ik niet zien. Er zijn ook wat meer Grieken op het strandje omdat het weekend is. Een groepje ondeugende Griekse knulletjes klautert naar de grote rots om er vanaf te springen. Wat weer leuke plaatjes oplevert. In de zee zijn ze aan het snorkelen met een gevaarlijk uitziend harpoengeweer. Het was weer een prachtige dag, met het zomerse meer als een extra bonus.