Een Zon met Tanden! ☀️🥶
22 januari 2020 - Gorinchem, Nederland
Zondag 19 Januari
Het lijkt een prachtige zonnige dag, maar schijn bedriegt. De zon heeft tanden! ☀️🥶 dat is een uitspraak die de Grieken gebruiken als het een zonnige dag is maar wel bitterkoud. Dus goed weer voor de Mutsenclub. Getooid met muts staan we zondagmorgen op de Tol in het dorp Genderen.
Ik hoor jullie denken; Wat is daar nou toch te zien? Nou, niks dus...... viel bar tegen, ik moest hard werken om van deze aflevering iets te brouwen. Genderen ligt op de noordoever van de Bergsche Maas en valt onder het Land van Heusden en Altena. Rond het dorp veel landbouw op rivierklei. We lopen de zomerdijk op en hebben een mooi uitzicht over de uiterwaarden van de Bergsche Maas. In de verte zie ik de Heusdense brug, verderop staat een bijzondere molen in de uiterwaard. Het is de Schrikmolen, dat is een windmotor van het merk Hercules, die in 1917 is geplaatst om een deel van de uiterwaarden van de Bergsche Maas te bemalen.
We groeten nog even een kudde schapen die aan het grazen zijn op de zomerdijk, en dan lopen we het dorp in. Langs de Doeverensestraat staan nog een paar reusachtige knotwilgen, zelden zulke grote gezien. Ook zelden zulke grote spruiten gezien die even verderop in een moestuin stonden te pronken. De bijnaam van de inwoners van Genderen is “erwtepikkers”. Dit zou refereren aan de vroegere armoede van de dorpsbewoners, die dan op zoek gingen naar erwten.
Het dorp straalt een enorme rust uit. Er gebeurt hier weinig. Afgelopen jaren waren er twee akkefietjes. Groot nieuws was dat de bakkersvrouw werd opgelicht. Een vreemdeling kocht een halfje bruin en durfde te betalen met een vals briefje van vijftig. Heel het dorp op zijn kop! Hoe bestaat het toch, ......oplichters in de klei! En de tweede gebeurtenis was dat de postbus werd opgeblazen, de schuldige werd nooit gevonden. Wij lopen verder het dorp in. Genderen werd vrijwel geheel verwoest in 1944, er werd hier namelijk hevig gevochten om de Heusdense brug. Er staan nog wel een aantal monumentale panden en boerderijen maar ook nogal wat nieuwbouw er tussen door, wat minder mooi is.
We passeren een oude grenspaal, een dame laat haar pony uit en een oudere heer zijn hondje. Langs het jonge loofbos van het waterwingebied lopen we weer richting dijk, schrale wind om onze oren. Koud! Eensgezind besluiten de Mutsen bij Blonde Muts op het terras achter glas een vino te drinken. Kunnen we ons verwarmen aan een Chileen of een Zuid-Afrikaan, want de zon heeft toch echt tanden vandaag. ☀️🥶
Maar het was weer leuk om de foto,s te bekijken die waren ook leuk.Gekke Henkie staat er trouwens goed op,leuke moeder.
dan is er geen hond te zien heb je nog geluk gehad dat
je nog iemand tegen kwam met een hond ha ha
maar wel leuk heel herkenbaar dan zit je beter bij dat blontje
met een borrel veel plezier met de volgende wandeling