Zwerftocht langs de kust van de Peloponnesos!

Vanochtend konden we nog net de ferry van 9 uur halen. We hoppen nog een keer naar het vaste land. Bij Galatas pakken we de kustweg richting het zuiden. We hebben het plan om het eiland Hydra te gaan bezoeken. Dus we tuffen er lustig op los, en in een klein uurtje staan we waar de ferry vertrekt naar Hydra. Maar dikke pech, de ferry gaat maar drie maal per dag en we zouden dan dik twee uur moeten wachtten. Dus we zwaaien een keer naar Hydra en roepen; Yassou! Yassou! 

We draaien om en gaan rustig aan weer terug langs de kustweg. Er is weer genoeg te zien onderweg. We maken een stop bij prachtige grote dennenbomen, Chrisje spot nog een gevaarlijk monster. Als dat beest je bijt dan lijdt je een aantal uren hevige pijnen. De volgende stop is bij een kerkje, daar krijgen we al gauw gezelschap van een hond.We hebben alleen wat fruit bij ons, en tot onze grote verbazing slokt de hond heel de banaan naar binnen. Of hij had zo'n vreselijke honger of hij denkt dat hij een aap is! Hij was niet echt mager of zo.

En verder gaat het weer, nu gaan we off-road. We hobbelen tussen de olijfboomgaarden door, het éne weggetje naar het andere. We raken lichtelijk verdwaald, alles lijkt op elkaar. Chrisje vindt het prachtig, ik iets minder, mijn achterwerk wordt hier niet blij van! Er pakt zich een donderwolk samen, niet in de lucht maar boven de bromtol. Chrisje ontsnapt net aan een grote explosie van Pippie want de asfaltweg komt in zicht!

We naderen Galatas weer, we stoppen nog even bij de zee voor een paar foto's. Daar zien we ineens allemaal visjes de lucht in springen, die worden opgejaagd door een joekel van een vis die op ze aan het jagen is. Chrisje is zo enthousiast dat hij op een muurtje springt maar er even hard weer afrolt. Hij lag even met zijn benen in de lucht maar het liep gelukkig allemaal goed af!

We pakken de ferry weer terug en gaan lekker in het zonnetje lunchen aan de haven. Daarna tuffen we naar Russian Bay, waar we onze laatste appel aan de geiten voeren. Dan is het tijd voor een lekker dutje. Chrisje is al snel in dromenland. Ik liet de oogjes ook even dichtvallen, de warmte van de zon en het geruis van de golven. Wat wil een mens nog meer! Morgen vertrekken we naar het eiland Aegina dus is het tijd om onze spullen te gaan pakken. Poros was een verrassing en we hebben er weer mooie herinneringen gemaakt!