Een middagje Teuten en Leuten!

Iedereen kent wel de carnavalskraker 'Brabantse nachten zijn lang', nou ik kan jullie nog iets anders vertellen. Gorinchemse nachten zijn nog hééél wat langer. Zeker met een Griekse Adonis naast je. Nou niet gelijk hele rare dingen in jullie hoofd halen. Maar mijn echtgenoot, als hij in dromenland is, denkt dat hij op een paradijselijk Grieks strand ligt. Hij heeft zijn knie in de lucht, daar heeft hij zijn andere been opliggen en dan zijn armen boven zijn hoofd. Het zogenaamde strandstandje!

Ik heb daar nou niet zo'n probleem mee, maar wel dat het hele dekbed de lucht in gaat, en ik maar kou lijden. Dus tackel ik hem steeds onderuit met een grote klap. Je moet niet denken dat hij dan wakker wordt, hij snurkt vrolijk verder en begint weer met het bouwen van zijn strandtent. Na deze nachtelijke capriolen, sta ik enigzins brak op. Even een douchje en ik ben weer helemaal in the mood, want Zusjelief komt lunchen en wandelen.

Tegen twaalven stormt Zusjelief binnen, en het eerste wat we doen is een lekkere cava inschenken. We smullen van de pastasalade en de tomaat/mozzarella en maken twee flessen soldaat. Het waren helaas mini's! Want we moeten ook nog aan de wandel. Dik ingepakt met mutsen, sjaals en handschoenen stappen we de vestingwal op. Het geluk is met ons, het winterzonnetje doet zijn best, alleen staat er een koude noordoosten wind. We signaleren de eerste sneeuwklokjes, ik wil zo graag dat het lente wordt. We lopen richting het Tolhuis, aan de overzijde van de Duveltjesgracht zijn de bouwwerkzaamheden begonnen. Ze gaan daar helaas een hotel bouwen, terwijl er eeuwenoude archeologische resten zijn gevonden.

Het water staat hoog in de rivier. Waar in de zomer de koeien grazen, staan nu nog wat eenzame bomen in het water. Voor de ganzen is er nog wel plaats, en ze zijn met velen. We lopen de dijk richting Dalem op en aan de linkerkant liggen de volkstuintjes op het voorjaar te wachten. De knotwilgen worden ook van hun pruik afgeholpen. Voor het kerkje van Dalem slaan we linksaf en lopen we op de Lingsesdijk. Vroeger heel landelijk gelegen, nu aan alle kanten ingesloten door de oprukkende nieuwbouwwijken. De eerste krokusjes piepen tussen het gras door te voorschijn, dus het voorjaar kan toch ook niet meer zo heel ver weg zijn. 

Vervolgens komen we weer in de binnenstad. Waar we op de Groenmarkt weer heerlijk opwarmen met een kopje thee en koffie, en warm appelgebak met slagroom. Na deze caloriëenbom en veel geteut en geleut, gaan we verzadigd naar huis. Zusjelief naar Meeuwen en ik ga een beetje bankhangen.                            

Want Gorinchemse nachten zijn lang,

         Gorinchemse nachten zijn lang,

         Ze komen vaak langzaam op gang,

         ja maar dan, ja maar dan..........