Het was een echte kuitenbijter!

9 november 2017 - Aegina, Griekenland

Ik schuif de gordijnen open , en de zon straalt me tegenmoet. Zeus is uitgedonderd dus mooi weer voor een wandelingetje. Zo, dus de wandelbroek en wandelschoenen aan. Pippie is helemaal in de mood en er klaar voor! Nu eerst Chris uit het café vissen en even voorbereiden , wat het plan is voor vandaag. We kopen een broodje en water voor in de rugzak en gaan er vandoor in de rammelkast.

We rijden richting Oost-Aegina waar we een infobord met een wandelroute hebben gespot. Het lijkt een mooie route van 5,8 km. Er staat met grote letters EASY bij, dus helemaal iets voor ons. Onze eerste ontmoeting is met een hele leuke ezel en een lief paardje. Daar ging onze appel weer! Dat scheelt weer dragen. Het pad is goed aangegeven, maar het is allemaal naar beneden over grote rotsen waar een soort van paadje doorheen slingert. Wel prachtige uitzichten alle kanten op. In mijn achterhoofd sluimert de gedachte , als we allemaal naar beneden lopen, moeten we ook weer omhoog! Maar even niet aan denken!

We lopen onder dennenbomen door, waar tapijten van dennennaalden onder liggen. Er ligt ook een stenen hart op ons te wachten, wat romantisch! Dan komen we uit bij natuurlijke waterbronnen, waar we maar even pauzeren.  Daarna sjouwen we verder en komen uit in een compleet vervallen dorp. Er wonen nog een paar mensen en dieren, waaronder twee schattige pas geboren geitjes. Ik was helemaal gefacineerd door die prachtige oren!

Nu wordt het zwaar, het uur is aangebroken dat we moeten gaan klimmen. Het is warm en over en tussen de rotsen door volgen we het pad. Gestaag vorderen we ,Chris voorop en Pippie strompelt er achteraan. We hebben nog een leuk onderonsje met een hele grote schildpad. Het einde komt inzicht, dat is maar goed ook anders had Chris me moeten dragen.  We doen nog een lugubere vondst, er ligt schilderachtig in de bosjes een schedel van een geit.

Sloffend kom ik boven! Was dit nou die EASY wandeling, maar ik ben wel weer trots dat ik het volbracht heb! We zijn aan een drankje toe en gaan terug naar Aghia Marina. We belanden in het Marina café, bij Chris zijn vriend. Ik ga me nog wel even verkleden en later werd het tijd om de honger te stillen. Met een langzaam vallende schemering, eten we lekker en spelen we met de katten.

Uitgeput buitel ik om 8 uur in mijn bed! Ik heb overal spierpijn en me kuiten branden, maar wat was het weer een mooie belevenis!

Foto’s

3 Reacties

  1. Anja:
    10 november 2017
    Geweldig mooooii! Deze wandeling sla ik op in mijn hoofd :-) Verhaal en de foto's ook weer prachtig. Echt genieten!
  2. Hannie Groen:
    10 november 2017
    Een mooie maar gevaarlijke tocht, let je goed op met al die gaten en rotsblokken, want dat is wel nodig. Dit zou ik met mijn 76 jaar niet meer op kunnen brengen, die tijd heb ik gehad.
  3. Corrie Kuis:
    10 november 2017
    Wat een pittige tocht. Maar geweldig mooi. Laat Chris je kuitjes maar eens lekker masseren. Dat heb je wel verdiend.