Prehistorische grafheuvels en een slaapverwekkende filmklassieker!

Zondagochtend zwaai ik eerst Chrisje uit, die gaat met een vriend uit Griekenland op sightseeing in Amsterdam. Ze gaan met de trein, dus ik hoop dat ze daar ooit aankomen want Chrisje zit meestal met z'n hoofd bij Aristoteles en Hippocrates. Dus misschien belanden ze wel in Groningen of Maastricht. Ik ben om half 10 in Kaatsheuvel en Zusjelief arriveert net na mij. Eerst aan de koffie en daarna instrueren we Costa ( tom-tom ) om ons naar Riel te gidsen. 

Daar aangekomen parkeren we en kijken we mooi uit op de skyline van Tilburg, apart gezicht. Als eerste komen we langs een Maria kapelletje, ik doe maar even een weesgegroetje want dan wordt het vast een gezegende wandeling. Dan lopen we De Regte Heide op, dit is een heidegebied in de gemeente Goirle, en ligt ten zuiden van Tilburg. Al in de prehistorie maakten aanwezigheid van stromend water en hoge droge gronden dit gebied tot een aantrekkelijke plek voor de mens om zich te vestigen. Als stille getuigen daarvan liggen er zeven grafheuvels uit de bronstijd.

Er is druk verkeer, niet in de vorm van auto's maar paarden, fietsen en hele groepen wandelaars. We bekijken de grafheuvels en lopen snel verder want er staat een ijskoude wind op de open heidevlakte. Langs mooie vennetjes en modderige paden, komen we uiteindelijk uit bij een vogelkijkhut. Daar stond een pracht van een picknicktafel op ons te wachten. Gezellig teutend en leutend genietend van een kopje thee en een pain au chocolat. We worden regelmatig toegeroepen door andere wandelaars, die waren natuurlijk stik jaloers op ons gezellige onderonsje.

Met nieuwe energie gingen we er in marstempo weer vandoor. Maar algauw moest er weer een plaspauze gehouden worden. Speurend werd er rond gekeken, en eindelijk had Moederlief een A1 lokatie gevonden en verdween ze opgelucht in de bosjes. Na nog een aantal bospaden kwam Suzi in zicht en vertrokken we met spoed naar Kaatsheuvel. Daar gingen we aan de witte wijn en de kroketten, niet zo sjiek maar wel lekker! 

Zusjelief ging huiswaarts en ik ging met Vaders en Moederlief richting Theater de Leest. We gingen naar de verfilming van de detectiveroman Moord in de Oriënt-Expres van Agatha Christi. Agatha Christi schreef vele boeken, maar de meest populaire titel is en blijft Murder on the Orient Express. De film begint en na 15 minuten begint Moederlief al onrustig te draaien en te mopperen ; dat het niks is! Maar Vaders en Pippie zijn onverbiddelijk, we gaan er niet vandoor. Op eens wordt ik aangestoten en schrik ik wakker en tot mijn verbazing heb ik een heel stuk van de film gemist.Zo, ik was weer helemaal bijgekomen! Het grappigste uit heel de film was de snor van de beste detective van de wereld " Hercule Poirot ". Dus waarschuwing, gewoon niet gaan!

Na dit slaapverwekkende einde van deze dag, ging ik maar eens kijken of mijn twee Griekse Adonissen de weg naar huis hadden teruggevonden.