De roep van Mount Aenos……

Zo 17 t/m Ma 18 September 

Net buiten het havenstadje Poros vinden we zondag een heerlijke plek om te staan…..een strand met sneeuwwitte kiezels en een kristalheldere zee. En rust, heel veel rust….en op de achtergrond de muziek van de zee…..
‘s Avonds ontdek ik aan het einde van het Aragia strand een verborgen baai….hier vond ik tot mijn verbazing een verrassend kleurrijke verzameling sculpturen.

Mount Aenos…..alsof hij oprijst uit het eindeloze blauw van de zee. Het kleinste Nationale Park van Griekenland is de thuisbasis van een speciaal dennenbos dat zo donkergroen is dat het zwart lijkt. De Venetianen noemden de berg Mount Nero, wat Zwarte Berg betekent.
Al brommend door een landschap met eindeloze uitzichten op de Ionische Zee, bereiken we het beginpunt van het wandelpad. Dat ons in 25 “ Griekse” 😉 minuten naar de 1628 meter hoge top van Mount Aenos moet brengen.
Griekse Adonis is net een lenige berggeit…..ik ben iets minder soepel vandaag…..😅
Gisteren had Griekse Adonis bijna 112 gebeld…..ik stootte mijn knie zo hard in Poros dat ik van de pijn knock-out ging. Door snel ingrijpen van Chris, die gooide een fles water over mijn hoofd bleef ik net bij bewustzijn. Als een verzopen “poes” achter op de brommer terug naar de camper…..😂🙈🙄

Tussen de bomen lopen we…..ik hijgend, puffend en klagend over het 500 meter stijgende wandelpad naar boven tot boven de boomgrens. Daarna nog een helling met los gesteente om bij de top te komen…..De hele berg ligt bezaaid met fossielen van tussen de 40 - en 60 miljoen jaar oud…..
Eindelijk bereiken we de top……de beloning is groot, een ongelooflijk mooi panoramisch uitzicht wachtte op ons……