Via de “Zwevende Kloosters” naar Lake Plastira!

Zaterdag 18 September

De ochtend vloog voorbij met koffie drinken en kletsen…..Gisteren laat in de middag kwam Big Toy weer even gedag zeggen. Ze waren toch in de buurt….😉 En Ries,een bekende uit de  Facebook groep “Griekenland met de Camper”, kwam ook gezellig even buurten. Het was dus al eind van de ochtend voordat we op de brommer klauteren en richting Meteora rijden. Een spectaculair landschap volgt. Ik lijk net een oude elpee die bleef hangen…..Ik bleef maar herhalen “Ohhh wat mooi”…….”Ohhh wat mooi”.

Mysterieus en indrukwekkend zijn de conisch gevormde rotspartijen die hoog boven de vallei uitsteken. Bovenop prijken de zes “zwevende kloosters”. In de wintertijd, als de kloosters soms zijn gehuld in een mistige deken….wordt de betekenis hiervan duidelijk. 
Vanaf de 9e eeuw werden de natuurlijke zandstenen torens beklommen door kluizenaars die daar hun eigen leefomgeving creëerden en slechts af en toe naar beneden kwamen. Vanaf de 11e eeuw trokken elders verdreven monniken naar het gebied. Halverwege de 14e eeuw verrezen de eerste kloosters op de toppen. In 1336 stichtte de monnik Athanasios, afkomstig van de berg Athos, zijn Groot Meteoron, het hoogst gelegen (623meter) en belangrijkste klooster dat hier gesticht zou worden. Nog 23 andere kloosters zouden volgen.

Met netten en touwen en houten ladders van soms wel 40 meter lang transporteerden de monniken de benodigde goederen en personen naar boven. In de hoogtijdagen bestond er een autonome gemeenschap van monniken en 24 kloosters in vrijwel volledige afzondering van de rest van de wereld. In de 17e eeuw begon het verval van het kloosterleven in Meteora. Er werd gesjoemeld, sommige monniken hielden er als monnik verklede vrouwen op na en van het idealistische gedachtengoed was niets meer overgebleven….

We brommen als eerste naar het klooster Groot Meteoron. Wat een drukte, ik vind het echt een toeristenkermis….het is vooral de kassa die rinkelt. Bijna iedere toerist die het vaste land van Griekenland bezoekt…..brengt ook een bezoek aan de kloosters van Meteora. En te begrijpen…..je moet het een keer gezien hebben!

Een paar foto’s en weg zijn we, bij de uitzichtpunten val ik toch echt wel stil…..wat een ademloos uitzicht. Het schijnt dat de vlakte in Thessalië ooit een binnenzee was, en door eeuwenlange erosie hebben de rotsen hun opvallende uiterlijk gekregen. De zon brandt fel….gauw terug naar de camper. ‘s Avonds drinken we tsipouro/wijn in een simpel tentje met een aantal Mezé. We slaan het leven gaande, de stad Kalambaka gonst en bloeit van het leven…..

Zondag 19 September

Poets en Wasdag!

Maandag 20 September

Met een gevoel van opluchting verlaten we de drukte van het Meteora gebied. We tuffen het drukke Kalambaka door en nemen de weg richting Trikala. Dit gebied is druk, stoffig, en veel bedrijven….niets moois aan dus. Voor Trikala slaan we af en nemen de “rode” weg richting Arta. Bij Pyli, achttien  kilometer ten westen van Trikala begint het pas weer landschappelijk mooi te worden. Pyli ligt precies aan de voet van de twee bergen Itamos en Koziakas. Als een poortwachter markeert Pyli de ingang van de kloof. Net voorbij het dorp ligt een mooie stenen boogbrug over de rivier Portaikos. Aan de oever vinden we weer een leuke plek om te staan, er is trouwens ook een taverne voor de liefhebbers. Eind van de middag is het dringen  bij de brug…..het ene bruidspaar na het andere worden hier vereeuwigd. Dus alle echtparen uit Pyli hebben dezelfde bruidsfoto aan de muur hangen……😉

Dinsdag 21 September 

De brommer staat startklaar, lunchje mee en klaar om te gaan toeren. We nemen afslag Ropoto, een leuk landelijk weggetje door diverse kleine dorpen.Het is frisjes, de zon laat het even afweten. Yaya (oma) is aan de wandel…..ze vraagt nieuwsgierig waar we vandaan komen. De druiventrossen hangen plukrijp klaar om geoogst te worden…..dit gebied maakt ook weer mooie wijnen.

Dan brommen we Ropoto binnen…..een “zinkend” spookdorp. Het verhaal is tragisch. In de jaren zestig begonnen er scheuren in het land rond het dorp te verschijnen. Dat werd genegeerd en er werd gewoon door gebouwd. Maar op 12 April 2012 vond er een grote aardverschuiving plaats en 300 families moesten hals over kop geévacueerd worden. De schade aan Ropoto is nu zo enstig dat deze niet meer te herstellen is. En vandaag de dag zinkt Ropoto steeds verder weg……

Het is een zeer vreemd gezicht om de huizen en de kerk zo scheefgezakt te zien hangen. We rijden een rondje door het spookdorp en vertrekken maar snel van deze desolate plaats. Daarna gaan we op zoek naar een boogbrug die voor een waterval zou liggen vlakbij het dorp Kato Paleokarya. Wat een misser is dit…..Een zielig stroompje is alles wat we kunnen vinden…..Misschien in de winter als het water over de dam van Portaikos stroomt.

We toeren nog een rondje, het is een erg mooie omgeving…..Later vallen er zelfs een paar regendruppels. Lunchstop midden in het (wintersport)dorp Elati, staat bekend als één van de mooiere dorpen in dit gebied. Heel veel tavernes, cafés, wat winkeltjes en veel hotels. In de winter zal het hier heel levendig zijn. Wij lunchen deze keer op een bankje…..een krakend vers brood, pittige kaas en tomaat. Het kan geen alle dagen feest  zijn……

Woensdag 22 September 

Met nog een laatste blik op de mooie Agiou Vissariona brug verlaten we deze leuke plek aan de rivier. Tanken en wat boodschappen in Pyli. Daarna rijden we het levendige dorp Mouzaki voorbij en direct start er weer een avontuurlijke route. De eerste uitdaging voor Hymerke was een ijzeren brug met krakende houten planken…..ik vertrouwde het maar niks😅 maar we hebben het weer overleefd. Afgelopen jaar September heeft er in dit gebied zware regenval plaats gevonden. Een catastrofe volgde……de rivier trad buiten zijn oevers. Bruggen en stukken weg werden weggeslagen….. Langs de route die wij volgen richting Lake Plastira zijn de gevolgen nog steeds goed zichtbaar. Hymerke heeft er plezier in….stukjes “off the road”….helling trekken…..hij doet het allemaal met groot plezier.

Langs de weg kopen we nog voor een paar euro’s lokale tomaten, aardappels en mais. Net voor het dorp Neochori heb je een afslag naar een botanische tuin……en daar zetten we de camper neer met uitzicht op het blauwe Lake Plastira. Algauw hebben we contact met Costa de Schaapsherder…..Griekse Adonis zit even later bovenin de notenboom waar we onder  staan met de camper. Even later kijk ik uit het camperraam en ik geloof mijn ogen niet…..Een Griek laat zijn twee paarden uit achter zijn kleine vrachtwagen…..Hij rijdt naar het meer en laat ze drinken en dan gaat hij weer op huis aan…..We voelen ons alweer helemaal thuis!