De Leeuw van Ioannina!

18 september 2021 - Kastraki, Griekenland

Zondag 12 September 

Een doodstille nacht…..sluiers van mist geven de kloof een mysterieus aanzien. We vertrekken al voor de klok acht uur heeft aangetikt…..dan hebben we de minste kans op tegenliggers. Griekse Adonis geeft gas op de lolly en Hymerke neemt met gemak de steile weg met de vele bochten omhoog de kloof uit. Nog eenmaal staan we stil en kijken naar dit natuurwonder wat nu verborgen is in de mist…..

Dan doemt het dorpje Spileo op in de mist. Als je de weg naar de Portitsa Gorge nu een tikje te avontuurlijk vind met de camper….dan kun je de camper ook parkeren in Spileo. Vanaf het dorp kun je een pad volgen dat de bevolking eeuwenlang gebruikte en kom je uit in de Portitsa vallei en bij de prachtige stenen boogbrug. Ons staat nog een laatste uitdaging te wachten, terug over de smalle weg langs de rotswand. Deze keer zijn de foto’s trouwens gelukt….

Net voor Zakias slaan we linksaf richting Perivoli…..Wat een route weer door het Pindos-gebergte….reusachtige dennen, manshoge varens, een vergrijsd kerkje gaat op in het imponerende landschap. We steken de brug over en tuffen het geïsoleerde dorpje Perivoli binnen…..wat een eenzaam maar toch mooi bestaan. Maar niet voor ons….wij stijgen hoger en hoger en komen uit in een dor en verlaten landschap. Een grijze stenen wereld….

Griekse Adonis stuurt ons door Vovoussa, Greveniti en Potami…..om uiteindelijk uit te komen boven het meer van Ioannina. We parkeren op de camperplaats van het martelaarsdorp Ligiades…..en driemaal is scheepsrecht. Voor de allerlaatste keer deze reis ontmoeten we Geert en Ineke…..De meisjes aan een kopje thee en de Adonissen aan de Tsipouro. Bijkletsen en later gaan we uiteten in het enige restaurant van het dorp…..wel één met een schitterend uitzicht over Lake Pamvotida oftewel het meer van Ioannina.

Maandag 13 September 

Nu is het een echt afscheid…..Geert en Ineke gaan naar Igoumenitsa, zij nemen a.s woensdag  de ferry naar Bari in Italië. Wij blijven voorlopig nog in Griekenland en gaan de omgeving van Ioannina verkennen…..maar niet vandaag. Ik moet aan het werk…..loop dagen achter met mijn reisblog. Griekse Adonis doet vast een voorverkenning van Ioannina. Ik kan vast verklappen, de komende dagen zullen weer de moeite waard zijn….

Dinsdag 14 September 

Net over achten zitten we al op de brommer. Als je een Griekse stad wil leren kennen….dan moet je er vroeg voor op staan. Want in de morgen bruist de stad van leven en in de middag zijn de meeste steden uitgestorven en de winkels gesloten. De Grieken doen hun dagelijkse inkopen, de oude mannen drinken koffie in het kafenion…..Bij de oudste “bougatsa” zaak van Ioannina halen we een ontbijtje. Geen succes…..lijkt wel een blok beton…..niet doen dus.

Net op het nippertje springen we op de taxiboot die ons in 10 minuten naar het eilandje van “Ali Pasha” brengt. Dit eilandje ligt midden in het meer van Ioannina…..en wordt ook wel het eilandje zonder naam genoemd. Op het schilderachtige eiland is een klein dorp en een aantal verlaten kloosters. 

Het is heerlijk om hier zomaar rond te dwalen…..de vissers zijn druk met hun dagelijkse bezigheden. De tafels worden gedekt in de tavernes, de winkeltjes zetten hun handel op straat en proberen de weinige toeristen naar binnen te lokken….Oude huizen in diverse stadia van verval….maar wat zijn ze nog mooi. Kiwi’s hangen plukrijp in de ochtendzon, de kleurrijke bloemen maken het Griekse plaatje helemaal compleet. Als jullie ooit Ioannina bezoeken…..sla dan niet dit eilandje van Ali Pasha over….en inclusief een leuke minicruise over het meer van Ioannina.

Woensdag 15 September 

Ioannina, een grote drukke stad maar wel één met een goede “vibe”…..de stad van Ali Pasha, bijgenaamd de Leeuw van Ioannina. Deze Albanese roverhoofdman bracht het tot heerser over een onafhankelijk rijkje dat Albanië en een groot deel van Noordwest- en Centraal Griekenland omvatte, met Ioannina als hoofdstad (vanaf 1788 tot 1822). Hij was berucht om zijn enorme seksuele activiteiten, hij lustte er wel pap van….hij hield er een harem van 500 vrouwen en jongens op na, die hij verzamelde uit de plaatselijke bevolking. Ten opzichte van tegenstanders en rebellen beging hij onnoemelijke wreedheden. Van overspel verdachte haremvrouwen werden verdronken in het meer, in een zak genaaid, met wat “suiker” om de dood zoeter te maken…..

Ondanks zijn wrede uitspattingen ging hij toch door voor een intelligente en charmante persoonlijkheid. Onder zijn bewind groeide Ioannina uit tot één van de rijkste steden op de Balkan. Vanaf 1810 begon hij een eigenzinnige koers te varen, dat wekte het ongenoegen van de sultans in het verre Constantinopel. In 1820 werd hij beschuldigd van hoogverraad, hij vluchtte naar het eiland in het meer en verschanste zich in een christelijk klooster. In 1822 werd hij daar overmeesterd door Turkse soldaten en gefusilleerd. Zijn hoofd en voeten werden afgehakt en tentoongesteld. Deze delen van de “Leeuw van Ioannina” werden begraven op het binnenplein van de Fethiyemoskee; zijn lichaam werd begraven in zijn slot  in Ioannina.

Midden in de stad vind je het oudste deel van Ioannina. Door verschillende poorten in de dikke stadsmuur stap je van het een op andere moment in een andere wereld.De locals noemen deze pittoreske wijk “het kasteel”. Het stadslawaai is ver weg en hier heerst een serene rust…..Dwalend door de straatjes komen we steeds dichterbij de Ali Pasha moskee….daar betreden we het mystieke Oosten.

Een prachtige zuilenrij in het zachte ochtendlicht, grafzerken met Arabische teksten…..een doorkijkje naar “het kasteel”. We bekijken het mausoleum van Ali Pasha, met een bijzonder bewerkt plafond en een prachtige lichtinval…..de mystieke sfeer uit het oude Constantinopel. Iets verderop ligt een park met het Zilver- en een Byzantijns Museum. Vooral interessant is de Fethiye Moskee met de Tombe van Ali Pasha.

Vol met indrukken brommen we terug naar de camper in het dorpje Ligiades. Een fijne plaats om aan de drukte van de stad te ontsnappen…..

Donderdag 16 September 

Al vroeg vertrekken we, Hymerke heeft een zeer klein scheurtje in de slang naar de dieseltank. Bij een garage net buiten Ioannina worden we vakkundig, vriendelijk en zeer snel geholpen. Met dank aan Arjan van Big Toy die ons aan dit adres heeft geholpen! Daarna boodschappen en nog even met de camper de stad in want het net aangeschafte kaartje voor de router werkte niet…..En zonder internet kunnen we echt niet😉 Dus het was al na de middag, voordat we op de oude weg richting Metsovo rijden. Weer een prachtige route, al is de weg niet al te best……Bij Metsovo overnachten we op de ons bekende plaats bij het restaurant 3 kilometer na Metsovo.

Vrijdag 17 September 

Vroeg op en rijden maar…..Over de Katarapas en een paar uurtjes later rijden we Camping Vrachos in Kastraki op, vlakbij de Meteora kloosters. Griekse Adonis is al gauw vrienden met de eigenaren, er wisselen wat olijven van eigenaar en we krijgen een VIP-plaats…..Hier blijven we een paar dagen…..de onderbroeken zijn op en er moet wat gepoetst worden. Maar wat is het hier warm, de temperatuur loopt op tot 35 graden……ik ga in de chill-stand. En de Groeten van Pippie!


 

Foto’s

16 Reacties

  1. Carry:
    18 september 2021
    Leuk. Dit keer veel bekende plekjes. En Ioanina daar hebben we veel herinneringen:)
  2. Petra Eleftheriadis:
    18 september 2021
    Nu in Meteora, zal voor jullie ook geen onbekend gebied zijn. Maar wat een kermis…..echt niet ons ding, maar bijzonder blijft het….
  3. Ineke:
    18 september 2021
    Prachtig verhaal weer, met prachtige foto’s ook weer, natuurlijk wat bekende plekjes😉😎😍🙋🏻‍♀️
  4. Petra Eleftheriadis:
    18 september 2021
    We missen jullie wel hoor……🇬🇷🙋‍♀️😘
  5. Alie vd Kleij:
    18 september 2021
    Hoi Pip!
    We gaan het zien allemaal (nouja allemaal… een keuze dan), dank voor je inspirerende verhaal!
  6. Petra Eleftheriadis:
    18 september 2021
    Pffff! Het was weer een karwei hoor….heel de middag zoet mee geweest. Maar als ik het niet beschrijf, weet ik niet wat we vorige week beleefd hebben….😉🙋‍♀️.
  7. Henny:
    18 september 2021
    Prachtig beschreven! Wij waren in 2019 op de camping Vrachos en op het eiland van Ali Pascha. Heel herkenbaar maar extra ‘pakkend’ door jou beschreven!
  8. Petra Eleftheriadis:
    21 september 2021
    Dank je, Hennie!
  9. Petra Eleftheriadis:
    21 september 2021
    Sorry, Henny….met y dus….😉🙋‍♀️
  10. Hannie Groen:
    18 september 2021
    Wij waren ook op camping Vrachos en ik sluit mij bij Henny aan zoals je het verhaal pakkend hebt beschreven 👍 met geweldige foto’s.
  11. Petra Eleftheriadis:
    21 september 2021
    ❤️
  12. Wilma:
    18 september 2021
    Wat zitten jullie toch weer in een mooi gebied super,en dan die overhangende rotsen echt super mooi,met hele mooie foto’s dank Petra ik heb weer genoten 🙄🍀😍
  13. Wim de Keijzer:
    19 september 2021
    Hoi Petra
    Ik blijf je verhalen nog steeds lezen hoor. Geweldig mooi, maar ook de foto's zijn mooi!
    Wel ff een dingetje..... Vergeet je zelf niet op de foto te zetten he! 🤣
    Groetjes Wim en Rianne
  14. Petra Eleftheriadis:
    21 september 2021
    Ja, dat heb je als je altijd een camera in je handen hebt…..sta je er zelf nooit op 😉 Leuk dat jullie ons nog steeds volgen….Groetjes van ons allebei! 🚌💨🙋‍♀️
  15. Gerry:
    20 september 2021
    Weer een mooi verhaal
  16. Petra Eleftheriadis:
    21 september 2021
    Dank je, Gerry!