Over 1 Rode Kreeft, 8 Ezels en 150 Geiten!

Donderdag 9 Juli

We zouden er vandaag een relaxed stranddagje van maken. Maar eerst liepen we de promenade langs Golden Beach uit om naar onze oude winkel The Beachshop te gaan kijken. Hartelijk werden we ontvangen door Magda en haar zoon. Nieuwsgierig kijk ik in het rond. Onze winkel ademde de zee en het strandleven uit, met vele mooie producten en leuke kleding. Maar nu is het een zaak geworden, zoals al die andere duizenden souvenirwinkels in Griekenland. Jammer!

Toen moest het toch echt gaan gebeuren, we gaan naar het strand. Eerst verbrand ik m’n voeten al in dat gloeiendhete zand waar we door heen moeten ploeteren om bij de zee te komen. De koperen ploert brandt, schaduw wil ik. Hé Hé, eindelijk liggen we dan gestrekt op zo’n bedje. Nou, dat ligt best wel lekker, heerlijk luisteren naar het ruisen van de golven en een beetje turen over zee.

Nou, hier kan ik wel aan wennen. Nu nog even de zee in, even afkoelen. Griekse Adonis gaat eerst, toen was het mijn beurt. Heldhaftig loop ik tot mijn middel de zee in, ik voel me een echte zeemeermin. Toen zag ik in de verte een aantal golven komen aanrollen. Nee, daar wacht ik niet op. Wegwezen, je wordt ook nog zo nat van dat water en dat zand gaat ook nog eens overal tussen zitten.......😳

Griekse Adonis valt al snel in slaap. Hij ronkt er lustig op los, onze strandburen zullen wel denken. Ik schuif mijn bedje gauw een paar meter verderop, ik hoor er niet bij hoor. Na een paar uurtjes hadden we het wel gezien, we verzamelen alles weer en sloffen in de brandende zon terug naar de camper. Ik ga eerst maar eens douchen, al dat vervelend schurende zand......Ik kijk in de spiegel en schrik me rot, heb toch goed gesmeerd. Ik ben zo rood als een kreeft....... 🦞 Heerlijk zo’n dagje aan het strand!

Vrijdag 10 Juli

We gingen al vroeg op pad. Een bezoekje aan Stamatis staat op het programma. Hij heeft een echte Donkeyfarm. Langs de weg van Potamia naar Skala Potamia , moet je in de buurt van het benzinestation een zijweg nemen. Anders daar even vragen. De farm is geopend van 10 tot 1. Je kan er een leuk uurtje zoet brengen, hij heeft een groot stuk grond met allerlei dieren en 8 ezels. Hij is gek op zijn ezels, en ze worden echt vertroeteld. Wat later klimmen we op de bromtol en slaan we een hobbelig pad in richting Jannis de geitenboer. Hij is de vader van Doukisa, van Taverne Palude.

We maken nog even een stop bij een reusachtige Plataan, wat een heerlijke schaduw geeft die mooie boom. Door elkaar gerammeld komen we aan bij de geitenfarm. Het aroma komt je tegemoet, maar wat een prachtig uitzicht, de geur ben je daardoor al snel vergeten. Gastvrij wordt ons direct water aangeboden en een bordje met geitenkaas.

We zijn net op tijd, want Jannis staat op het punt om zijn 150 geiten te gaan melken. Met de hand! De meisjes worden bij elkaar gebracht in een apart gedeelte, en één voor één neemt Jannis ze onder handen. Zijn vrouw zorgt dat van deze melk, heerlijke kaas wordt gemaakt.

Na afscheid genomen te hebben, tuffen we de berg af en gaan richting camper. Misschien gaan we wel weer naar zee......