Aanvallen!!! Vluchten kon niet meer!
4 mei 2018 - Gorinchem, Nederland
Om 7 uur is het al duidelijk dat het een prachtige dag gaat worden. Ik had een wandeling gevonden op de site van Brabants Landschap dat ons wel wat leek. Het was door het Natuurgebied De Brand vlakbij Udenhout. Ik had alleen één zinnetje over het hoofd gezien. "Speciaal voor mugbestendige natuurliefhebbers met laarzen". We wisten dus nog niet dat ons een bloeddorstig avontuur te wachten stond.
We parkeren Suzi bij het Maria kapelletje aan de Schoorstraat in Udenhout. De thee en de pain au chocolat smaken weer als vanouds op ons gezegende bankje. We duiken het groene gebied in, het is flink modderig, door de vele regen van de afgelopen dagen. We koesteren absoluut nog geen enkele argwaan. Aan beide zijden van het pad staan eikenbomen waar wel enkele rupsen uitvallen, dat was al een slecht voorteken en had ons al moeten waarschuwen voor dit gruwelijke natuurgebied. We lopen verder, en dieper het bos in, het is nat, kletsnat. Overal zijn poeltjes en plassen, we worden begeleidt door een kwaakconcert van de kikkers.
Het is doodstil in het bos, weer een waarschuwingsteken gemist! We horen het gezang van de vogels en sterk toenemend gezoem van.................bloeddorstige muggen. Algauw worden we achtervolgd door wolken dansende muggen die ons zien als een heerlijke cocktail van menselijk bloed. Moederlief loopt heftig met de wandelkaart om haar hoofd te zwaaien. Ze is op alles voorbereidt, maar geen muggenspray in haar overlevingskit.
Vlug gaan we er vandoor, maar algauw lopen we ons vast op de ondergelopen paden, dus hadden we laarzen goed kunnen gebruiken. We doen een dappere poging maar er is niet doorheen te komen. En we worden constant aangevallen door de hordes muggen. Wegwezen uit dit gruwelijke natuurgebied. We slaan op de vlucht maar het is al te laat. Jeuk, Jeuk, overal hebben we jeuk! Geen wonder dat er geen andere wandelaars te bekennen zijn. Dit bos is overgenomen door zoemende en stekende monsters. Strompelend en struikelend over onze eigen benen ontvluchten we dit horrorgebied. Poeh! Poeh! Blij dat we nog leven!
Ook ik was hier in dit bos.
Op 20-6-2018 wel te verstaan.
En ook ik ging bij het kapelletje het bos in.
Doel van die dag was om de boomkikker te fotograferen die daar op een open plek voorkomen.
Precies een jaar geleden was er geen vuiltje aan de lucht toen ik datzelfde deed.
Deze keer was echt anders !
Nadat ik voorzichtig het bos in was gelopen zag ik her en der al wel de vele rupsnesten op de moomstammen.
Enfin, daar loop ik wel langs, maar zodra ik een meter of 100 in het bos was werd ik achtervolgd door een grote wolk van zeer aggressieve en bloeddorstige muggen !
En daar ging ik dan met de zware rugtas en met korte mouwen.
Steeds sneller lopend en ondertussen naar de gps kijken om de route op te pakken die mij naar de braamstruiken met kikkers zou brengen.
Anyway....na een klein half uur ben ik uiteindelijk het bos uit gelopen (gerend eigenlijk).
Daar kwam ik uiteindelijk weer bij mijn auto.
Nog nét geen bloedarmoede maar wel letterlijk de bloed druppels op armen en nek.
Vervolgens heeft het 24 geduurd vooraleer de muggenbulten begonnen op te zwellen tot enorme bulten van sommige 10-20cm groot.
Natuurgebied ‘De Brand’ bij Udenhout blijft nog wel even in mijn gedachten, maar op dit moment gaat er vooral nog een huivering door mij heen.
Leuk je reactie, het was een bloeddorstig avontuur, achteraf erg om gelachen. Na jarenlang in het buitenland gewoont te hebben, zijn we nu Nederland aan het ontdekken. Ook prachtig! Morgenochtend weer een kleine avontuurlijke wandeling. Groetjes Petra.