Nostalgische wandeling door Slingeland en Muisbroek!

Al lang van plan en nu kwam het er eindelijk van. Zusjelief en ik wilde graag een keer een wandeling maken door Slingeland en Muisbroek. Om half tien parkeren we midden in Hoornaar, en lopen via de Doelesteeg de Oudendijk op. Bij het eerste huisje moet ik altijd aan mijn vriendinnetje Anja denken die hier met haar familie woonde. We lopen langs ons geboortehuis en turen altijd naar de bovenste raampjes van de slaapkamer waar we geboren zijn. Verderop woonde de meisjes Mollema waar ik zeker tot mijn veertiende zeer regelmatig over de vloer kwam. Herinneringen genoeg.

We wandelen over de Dorpsweg en staan stil voor het huis waar onze vader is geboren en opgegroeid. Het is zelfs nu nog in de familie. Neef Jan en zijn vrouw wonen hier op een prachtige plek met uitzicht op de Donk. Het is prachtig weer en het pittoreske Hoornaar laat zich van haar mooiste zijde zien. De weelderige tuinen van de  mooie boerderijen zijn een lust voor het oog. Love is in the air want de vogels zijn door het dolle heen. We slaan linksaf Slingeland in, we passeren het huis van nichtje Lia.

Genietend kijken we rond, het is lang geleden dat we hier gelopen hebben. In de verte ligt de manege, waar zusjelief op paardrijden zat. Paard Maja zorgde dat heel Hoornaar in rep en roer was, want ze ontsnapte uit haar stal. Dan komt het huis in zicht van neef Otto en zijn vrouw Gonnie. Daarnaast staat een trotse oude dame, de mooie boerderij van jeugdvriend Kees en Jackelien.

Kees ken ik van de tijd bij de gastvrije familie Boer. Dat was echt de zoete inval. De jongens hadden daar een motorhonk/clubhuis waar het iedere avond heel gezellig was. Vele herinneringen komen boven. Wim en Pieter oude jeugdliefdes, Bernhard als DJ in de Ponderosa, basketballen op het schoolplein, motorcros enz. De meeste zijn in de buurt van het warme nest Hoornaar gebleven. Andere zoals ik, zijn uitgevlogen. Ik wilde weten wat er achter de verre horizon was, nieuwsgierig en belust op avontuur. Maar een trekvogel vergeet zijn geboortegrond niet en blijft terugkeren. Op het moment neergestreken in Gorinchem, wat de toekomst brengt dat weet ik niet..........

Genoeg gemijmert, verder gaan we weer. We zien vele schapen met hun schattige kroost. Dan komen we aan bij Pinkeveer. Bij de Pinkeveerse brug moest men tot 1939 nog tol betalen, als men over de brug wilde. Nu belanden we in Muisbroek. Die naam intrigeert me dus ga ik op zoek naar de betekenis. Een broek is moerassig land, er waren zeker veel muizen en zodoende de grappige naam Muisbroek. Het begint goed warm te worden maar we lopen nu in de Lage Giessen. We passeren het ene zwanennest na het andere. Ik wil een aanstaande moeder op haar nest fotograferen maar het patrouillerende mannetje steekt daar een stokje voor. Hij begint te blazen en maakt aanstalten om me een lesje te komen leren. Zusjelief staat al honderd meter verderop te roepen. Pippie gaat er als een speer vandoor, als kind ben ik al een keer gebeten in mijn hand door een zwaan en dat was geen lolletje. 

We zijn aan het einde gekomen van deze leuke wandeling. Het was een nostalgische reis naar het verleden!