De Agios Andreas Lagoon en afscheid van Samothraki!

Helaas werd het nog een Ouzo dagje. Het was grijs, vochtig, druilerig weer. Maar we besluiten toch bij de lagoon te gaan kijken. Eerst een stop bij de leuke rammen. Voor het eerst in hun leven proeven ze banaan, en ze zijn er dol op. De Lagoon lag al op ons te wachten. Er waren maar weinig vogels, waarschijnlijk verkeerde tijd in het jaar. Maar we spotten toch nog een paar achterblijvers. De condities om te fotograferen zijn ook ronduit slecht, het begint ook nog te regenen.

 Op het keienstrand bloeit de gele hoornpapaver volop. De stenige bermen staan vol met roze bloemen, het is zeeraket. In de verte spotten we twee paartjes die hoog op de stelten staan, ze heetten dan ook steltkluut. Ze slaken een luide roep en vliegen er vandoor. Verderop staan een paar bruine ineengedoken gedaantes. We sluipen zachtjes dichterbij. Jaaah, Pippie de Vogelaar is weer actief, maar het lukt niet zo. Alleen uit de verte kunnen we ze fotograferen, het zijn ralreigers. Ik had ze nog nooit gezien. Langs de oever van de Lagoon staan groene sprietige biezen. Als we langs lopen vliegen er duizenden libelles de lucht in.

We vertrekken en rijden richting Xiropotamos. Dit gehuchtje, meer is het niet, blijkt ons niet zo goed gezind. Leven is hard hier, ook voor de dieren. Op bijna alle hekken hangen de schedels van geiten. Luguber. Mannen met smoezelige kleding en ongewassen gezichten staren ons na. We rijden ons constant vast op de kleine weggetjes. Bij een geitenstal maken we nog even een stop. Bovenop de ruif met hooi, ligt een geit prinsheerlijk te kauwen. De grote bok komt ook nog even kijken, en schuurt nog even lekker langs het hek.

Tijd om afscheid te gaan nemen in onze vistaverne. Waar we nog een laatste keer heerlijk vis eten. Aardige mensen waar we hartelijk afscheid van nemen. Begin van de avond regelen we de tickets voor de boot van morgenochtend zeven uur. We wandelen nog een laatste keer op ons gemak langs de zee.

We zien dat de pizzaria is open gegaan, en besluiten hier nog een klein hapje te gaan eten. De zee is kalm, een poes en een leuk hondje genieten met ons samen van een bewolkte zonsondergang. Het eiland is prachtig, voor natuurliefhebbers een must. Wij hebben er in ieder geval van genoten. Morgen nog een paar dagen naar Kallyfitos, waar we deze vakantie ook zijn begonnen. Lieve groeten! Dit was trouwens Aflevering 11. 🙋🏻‍♀️