Alle zegen komt van boven!

Ik neem even tijdelijk afscheid van de Mutsenclub, natuurlijk maken we nog een laatste wandeling. En wat voor één! Met Blonde Muts achter het stuur racen we in een half uurtje naar het zwaar katholieke Gemonde. Dit Brabantse kerkdorp had in vroegere tijden wel negen kerken. Het kan niet anders dat dit een gezegende wandeling gaat worden...... en dat werd het.

We gaan Ommetje Vossenholen lopen, en wandelen over het kermisterrein Gemonde uit. In het Vroom Laantje, kwam bij ons al een zeer vroom gevoel naar boven. Dus het kwam goed uit dat er aan het eind van het laantje de Maria Kapel met geopende deur op ons stond te wachten. We schuifelen achter Oppermuts aan naar binnen, en prevelen maar gauw drie weesgegroetjes. Een kaarsje wordt aangestoken, de twee andere Mutsen wensen Griekse Adonis en mij een gezegende reis toe. Dat hebben wij als camperdummies vast en zeker hard nodig, alle hulp van boven is welkom.

Na een lekker theetje op de harde kerkenbank, laten we Maria weer alleen achter in haar kapel. In een devote stemming en met een gezegend gevoel gaan we verder met onze wandeling. Door een laantje vol met tamme kastanjebomen volgen we de oranje pijlen van onze wandelroute. We lopen door een puur Brabants landschap van gekortwiekte maisvelden en weilanden met nieuwsgierige koebeesten. Langs een modderig pad met vele plassen staan volop lisdoddes, ook wel sigaren genoemd. In Oppermuts haar jeugd werden die ook echt aangestoken en gerookt als sigaar. We kregen een demonstratie te zien en ze pafte er lustig op los. De devote stemming was snel over kan ik jullie verzekeren, we plaste bijna in ons broek van de lach.

Langs drassige paden soppen we door het natte gras maar wat is het weer heerlijk om buiten te zijn na al die regen. De herfst is nu wel echt in het land. Vele paddestoelen, de laatste roodgekleurde bessen aan de struiken en de bomen beginnen hun bladeren te verliezen. We hebben ons nu al weer een half uur zedig gedragen, dus het begint wel hevig te kriebelen om uit de band te springen.

Naarstig kijken we in het rond, op zoek naar een leuk picknickplekje. Jaaaah gevonden, weer een juweeltje, een oude verlaten paardencontainer. Zelfs met een bar erin, we zijn weer stiktevree. Eerst even wat verdroogde paardedrollen aan de kant geveegd en we hebben weer een gezegend plekje. We sturen nog maar even een weesgegroetje extra naar boven als dank. Oppermuts tovert weer van alles uit de rugzak en in een mum van een tijd verschijnt er een mini-buffetje met franse kaas en gerookte zalm. En niet te vergeten een flesje rood en wit.

Na onze kleine feestelijke bijeenkomst lopen we met een paar zwabberbenen naar de auto. Blonde Muts had een mistig hoofd en Oppermuts was in een opperbest humeur. We weten het heel zeker en zijn er echt heilig van overtuigd alle zegen komt echt van boven!