Autocross en Landgoed Sparrenrijk!

Gaan we of gaan we niet? Dat was de vraag vroeg in de morgen want het weer was nogal onbetrouwbaar. Maar aangezien we nogal verslaafd zijn om op stap te gaan, gaan we gewoon. We zijn in de buurt van het Brabantse dorp Esch als onze Wegwijs Trien zegt dat we rechtsaf moeten slaan. Ik, als zeer goed bekend staand chauffeur volg de aanwijzing nauw gezet op en we belanden op een onverharde zeer blubberige landweg.

Pippie Lauda gaat in de crossstand, want we kunnen ook niet meer keren, al zigzaggend scheur ik om de diepe gaten heen. Goed uitkijkend dat we niet vast komen te zitten in de dikke zuigende modder. Aan mijn copiloot heb ik ook niet veel. Die ligt gierend van het lachen achterover in haar stoel. Ze kan alleen maar zeggen; Dat hebben wij weer! Dat hebben wij weer! De modder spuit alle kanten op en die Trien stuurt ons alleen maar verder in de shit. Na een spannende tien minuten kunnen we opgelucht het crossterrein verlaten, we hebben de finish gehaald.

Met de adrenaline nog gierend door mijn lijf parkeer ik Suzi in de buurt van De Essche Bierpomp. Deze pomp is éénmaal per jaar het middelpunt van de Bierpompfeesten. Die éne dag komt er geen water uit maar bier. Wij lopen in de regen het dorp uit en komen op een smal paadje met aan weerszijden knotwilgen. Daarna het spoor over en verder over een fietspad. Aan onze rechterhand passeren we het voormalige klooster Sancta Monica.

Daarna komt er een akelig stuk langs de snelweg, het miezert ook nog. Dus we zingen maar een deuntje om de moed er in te houden. We gaan richting Boxtel. Lopend langs een bosrand spot ik tot mijn afgrijzen een zeer groot beest, nl. een joekel van een Dinosaurus. Waarschijnlijk ontsnapt uit het Oertijdmuseum hier vlakbij. Ik grijp Moederlief bij een wandelstok en we vluchten de villawijk van Boxtel in. Al rondkijkend naar de leuke optrekjes gaan we kriskras door de wijk om uit te komen bij één van de ingangen van Landgoed Sparrenrijk.

Dit natuurgebied staat vol met sparren. Het hout van de sparren werd vroeger als stuthout gebruikt voor de steenkoolmijnen in Limburg. Pffff! Nu eerst tijd voor een pitstop. Dat hebben we wel verdiend na zo’n enerverende ochtend. Daarna lopen we het donkere bos uit en gaan weer richting de Bierpomp in Esch. We werpen nog een blik in de Mariakapel op de Leunisdijk. De kapel is gebouwd ter herinnering aan de bevrijding van Esch en heeft een aantal bijzondere muurschilderingen.

Nou, onze wandeling zit er weer op. Nu wacht me nog wel een dingetje. Ik moet mijn Griekse Adonis nog vertellen dat Suzi vanaf haar wielkasten tot aan het dak onder de modder zit. Wens me maar sterkte! 🏎🏎🏎