De Bende van de Witte Veer!

17 april 2020 - Waalwijk, Nederland

Vrijdag 17 April

In het mooie vredige dorpje ‘s Gravenmoer begint achter de Martinuskerk een leuke wandeling. Langs het Kerkebos lopen we de Dongedijk op, deze dijk is ooit gebouwd om het riviertje de Donge in bedwang te houden. Het is prachtig lopen zo met uitzicht op het water. Het felgele koolzaad laat weten dat het nu toch echt voorjaar is.

Maar driehonderd jaar geleden was het in deze contreien niet zo vredig. Toen werd Brabant en ook andere delen van ons landje onveilig gemaakt door de Bende van de Witte Veer. Het was een grote groep zigeuners die in tenten en hutten van stro en riet woonden in het moeras vlakbij ‘s Gravenmoer. Dat was toen een dorp op de grens van Holland en Brabant. Voor de bende een gunstige plek want als er een klopjacht werd gehouden staken ze gauw de grens met Brabant over en daar had de Hollandse justitie niets te zeggen. Vanuit hun kamp in dat grensgebied zorgde de bende voor veel geweld, overlast en angst. Met bedelen, overvallen en diefstal scharrelde de leden van de bende de kost bij elkaar.

De bendeleden hadden kleurrijke namen. Zoals Lucretia de Heydinne, zij werd opgehangen in Breda. Peldertje was één van de luitenanten uit de groep, en er was ook nog Scheele Griet. Eén van de kopstukken uit de bende was Zwarte Johannes, die droeg altijd een witte veer als herkenningsteken. Zijn vrouw was Blommerandje en Capitein Alewijntje Aertappel, voerde het commando over de bende.

In 1724 werd met hulp van het leger een deel van de bende opgerold. Zwarte Johannes werd opgepakt terwijl hij een schaap probeerde te stelen. Op 16 September 1726 moest hij voor het gerecht verschijnen. Door marteling onder druk gezet bekende hij ruim 60 misdrijven, en werd veroordeeld tot de strop. Het vonnis werd drie dagen later ten uitvoer gebracht.

Na dit spannende verhaal wandelen wij verder over een slaperig dijkje, om uit te komen bij een akker vol ouderwetse rabarber. Door een parkje komen we uit bij een leuk initiatief, een Tinyforest. Na een stukje dorp slaan we linksaf de Dwarsdijk op. Tijd voor een theetje bij een kikkerpoel. Langs de grenspaal Holland lopen we via de Brouwersdijk weer richting het beginpunt. Het laatste stukje kijken we uit over bloeiende boomgaarden en worden we vergezeld door de zoete geur van de bloeiende Meidoorn.

’s Gravenmoer een pittoresk dorp met een bijzonder verleden.

Foto’s

10 Reacties

  1. Ria kuis:
    17 april 2020
    het is weer een mooi stukje geschiedenis en ook weer mooie foto,s
  2. Petra Eleftheriadis:
    19 april 2020
    Dank je Tante Ria! Tot gauw weer 😘
  3. Hannie Groen:
    17 april 2020
    Zo Pip, dat heb je snel gedaan op de wandeldag zelf de reportage al geplaatst, ook al loop ik hem zelf mee het is altijd een verrassing hoe het verhaal en de foto’s er uit komen te zien, goed gedaan.
  4. Wilma:
    17 april 2020
    Leuke foto,s met een mooi verhaal.
    Het is ook een leuk gebied om daar te wandelen,en jullie hadden het weer ook mee.
  5. Petra Eleftheriadis:
    19 april 2020
    Goedemorgen, we gaan vandaag weer in dat gebied wandelen. Jullie fijne zondag😘🙋‍♀️
  6. Loes Tjeerdema:
    18 april 2020
    Heerlijk verhaal! Ik ken de streek helaas niet. Ik woon in Abcoude en Brabant is voor ons nog een weinig ontdekt gebied. 35 jaar gevaren (dus weinig bossen)en daarna bijna 20 jaar door Europa gezworven met de camper! En dat hopen we na de Corona nog een paar jaar vol te houden, maar dan wat dichter bij huis!
  7. Petra Eleftheriadis:
    18 april 2020
    Hoi Loes,
    Wat leuk dat jullie altijd met de camper door Europa gereisd hebben. Wij zijn pas beginners. Sinds afgelopen oktober wonen we zelfs voorlopig in de camper.We zijn toen drie maanden naar Griekenland vertrokken en begin Januari terug gekomen. Begin April zouden we weer voor zes maanden vertrekken maar helaas...... afwachten nu. Ik vind het heerlijk om over Griekenland te schrijven, het avontuur, de natuur en de vrijheid. Nu, maar over Nederland, ook leuk hoor maar toch...... Groetjes Petra.
  8. Bertje Bert:
    18 april 2020
    Ik heb wel eens een boek gelezen over de Bende van de Witte Veer. Was het niet zo dat, als zij iets gedaan hebben er een witte veer werd achter gelaten. Maar in ieder geval goed geschreven verhaal en weer geweldige foto's. Geniet er iedere keer weer van.
  9. Petra Eleftheriadis:
    19 april 2020
    Ja, dat kan kloppen. In een boek van Paul van Loon laat de bende ook veren achter. Maar of dat fictief is of dat, dat vroeger echt gebeurden? Zou zo maar kunnen. Jullie een fijne dag, ik ga weer op avontuur😊
  10. Loes Tjeerdema:
    19 april 2020
    Ik heb inmiddels ook je verslag over Griekenland gevonden en er al wat van genoten. In 2008 hebben wij ook 2 maanden in t voorjaar rondgetrokken door de Peloponnesos . Een topvakantie!