Een Blauwe en een Rode Neus!

Na een rommelige en drukke week, dachten we zaterdagavond even lekker te gaan chillen op de markt in Gorinchem. Zusjelief was er ook gezellig bij. We vleien ons neer op een leuk plekje. Griekse Adonis loopt even het café binnen en knalt met een reuzenklap met zijn Griekse neus tegen een glazen deur. Dat was even schrikken, want dat kwam hard aan. Het personeel was er snel bij en even later had hij een knalblauwe pleister op zijn neus. Toch maar naar huis gegaan. Maar hij werd vertroeteld hoor, hij kreeg een ijszak van erwtjes op zijn blauwe neus.

De volgende morgen was het weer tijd voor de Mutsenclub. Het kleine idyllische Landgoed Brakel stond ook nog op ons verlanglijstje. We parkeren bij de kerk, en werpen nog even een blik op de verschillende oude graven naast de kerk. Sommige liggen zelfs binnen een hek. Het park is aangelegd in landschapsstijl. We lopen het bos in, direct een driesprong. Dat wordt even een keuzemomentje, want de mutsen zijn er erg goed in om de verkeerde weg te kiezen. 

Langs een mooi pad komen we uit bij een weide waar een onbehouwen kudde brutale schapen op ons afjakkert. Wel bijzonder is dat ze genummerd zijn, beetje vreemd. We komen uit bij Huize Brakel wat nu gebruikt wordt als trouwlocatie. Er is ook nog een deels ommuurde tuin, bekend onder de naam ‘Oude Moestuin’. Helaas niet altijd open, maar de tuin geniet bekendheid in heel Nederland. Nu lopen we door het mooiste stukje van het landgoed, een prachtige platanenlaan. Echt heel bijzonder. De laan loopt langs een vijver met de ruïne van Brakel. 

De ruïne van Brakel was in oorsprong een vierkant ommuurd kasteelcomplex. In het rampjaar 1672 werd het kasteel door Franse troepen opgeblazen en bleef van de 15de-eeuwse waterburcht slechts een van de vier zijden over. Boven op de ruïne zit gezellig een nijlgans naar beneden te koekeloeren. Romantisch plekje. Onder de bomen staat het vol met aronskelken. Deze aparte planten, hebben wel een hele bijzondere manier van bevruchten. De bladeren zijn spiegelglad door een laagje olie, als er een insekt op gaat zitten, roetst die zo daarbeneden het gevang in. Na een dag gekidnapt te zijn worden ze weer vrijgelaten en heeft de kruisbestuiving plaats gevonden.

Zusjelief brengt ons later over de Waaldijk naar de Gamersche Waarden. Dit uiterwaardengebied ligt langs de rivier de Waal en bestaat uit drie nevengeulen. Een nevengeul zorgt voor een betere waterafvoer van de rivier en is ook gelijk een natuurgebied. We lopen het gebied in en het eerste wat opvalt zijn de tientallen konijnenholen. Tussen reusachtige bramenstruiken door lopen we het pad af richting het water. Tijd om een mooi plekje te vinden om even te picknicken. Bankjes zijn hier niet, dus we gaan tussen de distels aan de oever van een nevengeul zitten. We hebben het weer goed!

Moederlief blijft nog even zitten, ik loop samen met Zusjelief naar de punt van de uiterwaard.  In de afgekalfde wanden nestelen de oeverzwaluwen, helaas hebben ze de pech dat er regelmatig delen van de wanden instorten en in het water terecht komen. Tijd om richting huis te gaan. We komen zeker hier nog terug, prachtig gebied om verder te ontdekken.

Nou zijn jullie nieuwsgierig zeker naar die ‘Rode Neus’. Ik kreeg nog een afscheidscadeautje van Ryan Air. In het volgepakte vliegtuig heb ik een fikse verkoudheid opgelopen. Dus snotter ik er lustig op los met mijn rode neus. Tot gauw weer! Hatsjie! 😪🤧