Kunnen Bomen Fluisteren?

Dinsdag 28 April

Sinds we op Camping Het Genieten verblijven ben ik al bezig met dit projectje. We wonen nu voorlopig even in het bos, omringd door heel veel bomen en tegen de duinrand aan van Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen. Ben niet zo dol op het bos, ik zal ook nooit alleen in het bos gaan wandelen. Beetje een ‘bang voor de boze wolf gevalletje’. Daar heb ik geen last van in de polder en bij de zee, dat is open gebied. In het bos hangt altijd een geheimzinnige, mysterieuze sfeer. Ik blijf over mijn schouder 👀 kijken. Maar ik vind de bomen prachtig, het zijn al heel oude wezens. Zij wonen al minstens vierhonderd miljoen jaar op aarde.

Dus ik ging me eens verdiepen in bomen. Beetje onderzoek, veel lezen, en het viel me op dat een aantal mensen zeggen te kunnen communiceren met bomen. Nu, dat leek me ook wel wat. In deze tijd met die anderhalvemetermaatschappij, zou het ook heel fijn zijn om ook eens te fluisteren of een praatje te maken met één van de vele bomen rond om ons heen. En we mogen ze nog aanraken ook.

Dus de laatste weken heb ik naar heel veel bomen geluisterd en ze met andere ogen bekeken als normaal. Sommige bomen zijn nog jong en onbezonnen. Andere bomen zeer oud en wijs. Sommige bomen zijn niet geïnteresseerd in een praatje en andere verwelkomen je met open armen. Ik zie boomsoorten die ruzie hebben en bomen die vriendschap hebben gesloten. Domme en slimme bomen.

Bomen doen wel iets met je. Ze leven, maar ademen niet. Fluisteren maar spreken geen woorden. Of toch wel? Ik luisterde naar het ritselen van de bladeren, het zwiepen van de takken en het zingen van de wind door de toppen van de bomen. Iedere boom heeft zijn eigen stem. Misschien horen wij die stem gewoon niet meer......

Op een van mijn onderzoektochten, vind ik ook een roepende boom. In zijn stam is een gezicht uitgesneden. Ik moet gelijk denken aan het beroemde schilderij De Schreeuw van kunstenaar Edvard Munch uit 1893. Dat aangrijpende schilderij drukt het geestelijk leed en de emotionele kwelling uit die de schilder tijdens bepaalde perioden in zijn leven heeft gevoeld.

We hebben zelf een prinses die met bomen praat. Bijzonder toch. En wisten jullie dat bomen eigenlijk op hun hoofd staan? Of eet jij met je voeten?

Nou ik heb met veel bomen een goed gesprek gehad de laatste weken. Ik ben er wel achter, dat ik wel tegen een boom kan praten, maar hij praat niet terug, in ieder geval niet met woorden. Hij beïnvloed wel mijn stemming, en gevoel. Er werd wel raar naar me gekeken, als voorbijkomende wandelaars Pippie hoorde fluisteren tegen een stoere Beuk.

Dus ik sluit dit stukje af met de wijze woorden van een Indianenhoofdman.

Indianenhoofdman Tatanga Mani;

Wist jij dat bomen praten? Ja, zij praten.

Zij praten met elkaar en zij praten tegen jou, als je luistert.

Maar de meeste mensen luisteren niet.

Zij hebben het nooit de moeite waard gevonden om naar de Indianen te luisteren.

En ik vrees dat zij ook de andere stemmen in de natuur niet zullen horen.