Bye Bye Greece! Tot Ziens in April!

Zaterdag 28 December

Nog een laatste blik op Navarino Bay en we tuffen langs de westkust omhoog richting Kyparissia. We rijden door het “westland” van de Peloponnesos. Vele kassen van plastic met tomaten, aubergines en pepers langs de weg. Dwars door het drukke Kyparissia en laten we dan toch eindelijk Kalo Nero gevonden hebben. Hé Hé, niet te geloven. 

We lopen een rondje door het dorpje. Nog geen Griekse kip te zien. In de zomer zal het hier best leuk zijn, nu zijn we niet erg onder de indruk. Wat alleen grappig is, dat de poort van het  kerkhof pal naast een restaurant is.🤨

Er staat een ijskoude harde noordenwind en we besluiten een klein stukje door te rijden naar Elia Beach. Daar kunnen we beschut staan achter de duinen. We vinden een prachtig plekje vlakbij het strand. Elia Beach een vrijplaats voor vrijbuiters. Er staan er ook genoeg in allerlei soorten en maten. Daar zijn wij maar heel gewoontjes bij. Zo te zien staan sommigen hier al maanden. Maar overal is het schoon en het is een prachtig gebied.

Zondag 29 December

 Na een stille en koude nacht, besluiten we te vertrekken. We zitten vlakbij het beroemde Olympia. Eeuwenlang was dit een religieus centrum waar sportwedstrijden gehouden werden en aan deze plaats hebben de moderne Olympische Spelen hun oorsprong te danken. Hier wordt altijd de fakkel ontstoken die in estafettevorm naar de openingsceremonie van de Olympische Spelen wordt gebracht.

Langs een mooie route steken we de Alfios over. De oevers van deze rivier zijn begroeid met riet en vele bomen die met hun voeten in het water staan. We komen in het dorp Ancient Olympia aan. Het gehele dorp leeft van de toeristen, die één van Griekenland meest bekende archeologische site komen bezoeken. Dik ingepakt tegen de kou lopen we richting de ingang, van Nov. t/m Mrt. betaal je maar 6 euro p.p voor een ticket. Eerst het museum, erg de moeite waard. Daarna gaan we buiten alles bekijken. Eerlijk gezegd vonden wij de archeologische site van Epidaurus en Delphi mooier dan Olympia.

Terug in de camper, even opwarmen. We kijken elkaar aan, en we nemen een rigoureus besluit. Daar zijn wij goed in hoor, het impulsieve😉 Het weer is zo koud, en zo blijft het voorlopig ook, dat we besluiten terug te keren naar Nederland. En in April onze reis in Griekenland voort te zetten. Dus gas op de lolly, we gaan afscheid nemen van Moeder Eleftheriadis in Kallyfitos en dan richting Nederland.

De bijzondere brug van Patras komt in zicht, wij besluiten bij Rio de ferry naar de overkant te nemen. De helft goedkoper dan over de brug en we hebben de tijd. Na ruim een maand  rondgereisd te hebben in de Peloponnesos nemen we afscheid. Niet voorgoed, we zijn nog lang niet uitgekeken. Het begint te schemeren en we besluiten te stoppen in het vissersdorpje Aghios Nikolas. We eten een hapje in een taverne en informeren of de pas bij Bralos open is. Gelukkig wel, scheelt ons heel veel kilometers. Morgen weer verder richting noorden.

Maandag 30 December

Bij het eerste ochtendlicht vertrekken we. Bij Itéa gaan we richting Amfissa. De bergtoppen wit, de bergen grimmig. Gelukkig is de weg vrij van sneeuw, maar overal langs de weg staan de sneeuwschuivers paraat. Onderweg wel wat natte sneeuw. Andere passen in Griekenland afgesloten door hevige sneeuwval. Bij Lamia pakken we de snelweg en via Larissa, Katerini, Thessaloniki zijn we ‘s avonds om 6 uur in het geboortedorp van Chris.

Onze reis komt onverwacht wat snel en plotseling tot een einde. Maar we komen in April terug om onze ontdekking van Griekenland voort te zetten. We nemen komende zaterdag de boot vanuit Igoumenitsa naar Ancona. En zullen waarschijnlijk woensdag weer terug zijn in Nederland.

Nou zijn jullie zeker nog wel nieuwsgierig hoe wij onze eerste camperreis ervaren hebben. Dat viel nog niet mee, kan ik jullie vertellen. Griekse Adonis heeft super gereden, ben trots op hem. Oké, een paaltje geraakt, dat moet kunnen toch, maar verder hield hij de camper keurig tussen de lijntjes. Hij werd vast gek van mij, hij riep steeds; Broekplasser, maar het begint steeds meer te wennen. Maar die smalle weggetjes en vooral in die kleine dorpen daar krijg ik het nog steeds benauwd van🙈.

Verder hebben we heel wat afgekibbeld, kleine ruimte om te leven, het is winter dus vaak binnen. Laatste weken gaat het beter, begint ook te wennen zeker. Griekse Adonis is een beetje een perfectionist en ik vind het algauw goed. We zijn ook compleet verschillend. Tsja, laten we zeggen dat het spannend blijft na 35 jaar, maar missen kunnen we elkaar niet. Yin-Yang gevalletje. Aantrekkingskracht tussen twee tegenpolen. Maar we hebben prachtige dagen meegemaakt, en zeker geen spijt dat we deze tijd naar Griekenland zijn gegaan. Tot de kerst was het weer prima. Er waren weinig andere camperaars, jammer, want een praatje op zijn tijd zou leuk geweest zijn. We hebben wel leuk contact gehad met de Professor en zijn vrouw.

Bedankt voor jullie grappige, leuke, opbeurende reacties. Blijf ons volgen, in Nederland maken we ook vast weer genoeg mee. En anders Tot Ziens In April!