Canyons en Zeemuziek!

Onze laatste dag op het nog vrij onbekende eiland Andros. Er was nog één gedeelte waar we nog niet geweest waren. En we kunnen toch niet vertrekken zonder dat gezien te hebben. Nou, we hebben het mooiste voor het laatst bewaard, het was een superdagje. We rijden naar Gavrio en gaan richting het dorp Amalochos. Via dit dorpje willen we naar Vitali Beach. Ik had gelezen dat dit een pittoreske baai is, dus dat moet onderzocht worden natuurlijk.

We stijgen weer flink, maar de weg is goed. Het is donker weer en soms miezert het een beetje. Maar de heidevelden zijn prachtig en staan volop in bloei. Het ruikt zoet. Hoger gaan we en komen aan in het kleine gehuchtje. Alles is grijs hier, zelfs de kat en de ezel. De laatste rode appeltjes geven nog wat kleur aan de omgeving. Er staan nog enkele ruïnes uit een ander leven. Over alles hangt een grijze sluier van nevel. Het is hier volop herfst. De weg wordt slechter, hele stukken asfalt zijn verdwenen. Een schaap doemt op in de mist. Dan kunnen we niet verder, de weg is afgesloten. Een basis van het leger, dus omkeren en helemaal terug naar Gavrio.

We gaan een nieuwe poging doen, via de andere kant van de berg. Mijn trouwe volgers weten dat er al een piepklein eiland naar mij is vernoemd op Poros. Nu, is er een hele berg naar me vernoemd. Mount Petra doemt voor ons op. Maar we gaan hem niet beklimmen want de top ligt in de mist. Bij de prachtige wachttoren van Agios Petros maken we een stop. Hoe hebben ze deze bijzondere toren in die tijd zo kunnen bouwen. Hij is perfect rond en let eens op de stenen, hoe alles in elkaar past en zonder cement. Een prachtige weg langs een diepe canyon brengt ons richting zee.

Daar in de baai liggen twee pittoreske strandjes. Namelijk Vitali Beach met zelfs een zeegrot en Ghides Beach. Wat moet ik er meer over vertellen, de foto’s kunnen dat beter dan ik met woorden. We krijgen het alleen op de wereld gevoel in deze ongerepte baaien. Alleen het geluid van de zee. Zeemuziek!

Het wordt tijd om terug te gaan, de weg naar Batsi is nog lang. Morgen is het weer tijd om terug te keren naar het normale leven. Maar de prachtige canyons en de muziek van de zee nemen we in gedachten met ons mee.