Chora, de hoofdstad van het eiland Andros!

We besluiten om onze kennismaking met Andros maar te beginnen in de hoofdstad Chora. Via de bochtigste weg die we konden vinden bereiken we de kust en zien we Chora liggen. Wat direkt opvalt is de eenzame rots met de vuurtoren van Tourlitis. Deze zeven meter hoge vuurtoren is een replica van het origineel, dat in de Tweede Wereldoorlog door een Duits bombardement werd verwoest.

Chora ligt als het ware op een langwerpig schiereiland. Aan het uiteinde van het schiereiland leidt een oude boogvormige brug, de ‘Kamara’ uit de 13e eeuw naar een klein eilandje. Waarop de restanten te zien zijn van het ‘Kato Kastro’, het lager gelegen kasteel. We lopen via diverse trappen en smalle geplaveide straatjes richting de punt van het schiereiland en komen uit op een groot plein bij de zee. Er staat een imposant beeld. Het is de Onbekende Zeeman. De meeste mannen op Andros zijn zeeman of zijn het geweest.

Over rotsen springend komen we uit bij het zeer steile bruggetje. Mijn Griekse Adonis zit binnen een mum van tijd boven op de brug. Hij roept; Kom ook, het is makkelijk. Nou, deze keer laat ik me niet in de maling nemen. Als hij zegt dat het makkelijk is dan vertrouw ik het al niet meer. Naar boven zou wel gaan maar het is zeer steil weer naar beneden. Dus voordat de Griekse 112 gebeld moet worden, laat ik mijn beurt maar voorbij gaan.

Na deze ervaring lopen we naar het centrum van Chora. Aan beide zijden van de straten mooie neoklassieke herenhuizen. Vele in diverse stadia van verval. Jammer! Maar toch heeft de hoofdstraat veel sfeer en leuke winkels en café’s. We laten ons weer verleiden om te gaan eten bij een taverne met uitzicht op de zee. Deze keer aubergine’s uit de oven, zelfgemaakte frites, tomatensalade en het is allemaal weer even heerlijk.

Dezelfde kronkelweg nemen we terug, maar nu belanden we in de wolken. Nou, dat waren we toch al, dus we vinden het helemaal geweldig. Hoger en hoger stijgen we, we zien geen hand voor ogen meer. Een kudde schapen kunnen we nog net onderscheiden. We dalen weer en langzaam komt de zee weer in zicht. In de bermen bloeit de heide volop. Voor ons is het tijd om in de relaxstand te gaan en mooie plannen te maken voor morgen.