Crossen van her naar der op Samothraki!

Aflevering 9

Ik had me natuurlijk voorbereid voordat we naar Samothraki vertrokken. Ik had een echte bucketlist in dat warhoofd van me. Maar daar komt altijd bijster weinig van uit. En mijn Griekse Adonis doet niets liever dan crossen met dat oude rode vehickel wat we gehuurd hebben. Alle kleine weggetjes moeten geprobeerd worden, maar we komen vaak wel erg leuke onverwachte dingen tegen als we van hot naar her rijden.

Eerst belanden we in Therma, daar zijn ook een aantal watervallen te bezoeken. En het was weer mooi hoor, jammer dat de zon het liet afweten. We lopen eerst langs reusachtige platanen, het lijkt wel een sprookjesbos. Grote aantallen Koningsvarens geven het bos een mystieke sfeer. Al gauw beginnen we te stijgen en komen uit bij de eerste waterval. Verder gaan we weer, Griekse Adonis voorop, en die zoekt weer de moeilijkste weg. Dus het is weer klauteren en ploeteren geblazen. Dan komen we bij de hogere waterval, mooi. Manlief wil nog verder, ik blijf stokstijf staan, net als een ezel en doe geen stap meer verder. Ik wil niet meer verder, hoog genoeg voor een meisje van het platteland. Een grote witte bok komt met zijn familie nieuwsgierig kijken wat die vreemdelingen hier aan het doen zijn.

We dalen via een ander pad af naar lagere regionen. Mooi, Mooi, vele oude platanen, kastanje, walnoten en eikenbomen staan langs de route terug. Tijd voor een kleine picknick met een vers bruin broodje, lokale kaas en tomaat. Even rust. Daarna crossen we weer verder. Eerst zetten we onze jacht voort om de bijeneter wat beter op de plaat te krijgen. Wat een prachtige vogel is dat en wat een geluid produceert dat vogeltje. Tijd om verder te gaan, de wegen zijn verlaten, geen stoplichten, geen files, alleen enkele opstoppingen veroorzaakt door langzaam lopende geiten of schapen.

We slaan linksaf, crossen richting Chora. Bijzonder landschap hier met bizar gevormde struiken. We rijden ons weer vast en moeten keren op een smal weggetje. Het lukt maar weer net. Langs de weg maken we nog een noodstop. Ik zie weer wat grappigs natuurlijk. Schapen staan verzameld te slapen rond een aantal bomen. Dat geeft ze een veilig gevoel, zo gezellig bij elkaar. Mijn Adonis krijgt ook slaap en wil ergens een dutje doen. Hij parkeert onder een boom bij Pachia Amos, en even later ronkt hij er lustig op los.

Ik vermaak me ondertussen met de geiten die hier bij het strand lopen en probeer een zwart wit vogeltje te portretteren. Jaaaaa, Pippie de Vogelaar is weer bezig. Na een kleine siësta gaan we weer verder. Laatste stop is bij een aantal vervallen olijfperserijen. In Nederland zou het industrieel erfgoed zijn, hier helaas wordt dat niet zo gezien.

Na van hot naar her gereden te zijn, maken we onze laatste stop bij Taverne Akrogiali. De eigenaar was vis aan het schoonmaken. De katten aten hun buikje vol, en tot onze verbazing de kippen ook. Wel heel apart. Een kip die vis eet.

Wij eten ook weer lekker. Heerlijk verse inktvis, zelf gevangen door de eigenaar van de taverne. Begeleid door een groene salade met bosuitjes en dille en verse frites. En alweer een dag voorbij op dit wilde eiland vol met geiten!