Ditjes en Datjes!

Alle goede dingen komen in drieën zeggen ze, nou in Huize Eleftheriadis komen alle vervelende dingen in drieën. Ik zit lekker relaxt op de bank TV te kijken, Boem! beeld op zwart. In eerste instantie denk ik een storing dus ik lees vrolijk verder in mijn boek. Na 10 minuten sta ik toch maar eens op om op een paar knoppen te drukken, stekker erin en eruit. Zo dood als een pier! Tja wat nu, hopeloos kijk ik om me heen! Normaal lost de Heer des Huizes zulke zaken op want Pippie heeft twee linkerhanden maar die zit in Griekenland. Ik krijg een briljant idee, misschien ligt het aan de afstandsbediening batterijen leeg of zo. Nee is het ook niet, dan maar de KPN bellen, kunnen mij ook niet helpen! Ik kan jullie mededelen de TV heeft het loodje gelegd.

Wat veel erger was dat mijn Ipad het ook begon te begeven. En jullie weten dat ik een fanatiek blogger ben, zonder Ipad ben ik verloren. Kan ik mijn vertelsels en foto’s niet meer met jullie delen. En als klap op de vuurpijl raakte het espressomachien aan de kook. En ik ook want mijn Griekse Adonis is pas te genieten ‘s ochtends als hij een paar espresso’s achter over heeft geslagen. Maar alles is weer opgelost, een nieuwe TV, een razendsnelle Ipad en het machien in reparatie. Hé Hé, het is weer rustig in huis.

Maar tussen de huishoudelijke besognes door, werd er natuurlijk gewoon gewandeld. Dus zondagmorgen tegen half 10 stond ik met mijn wandelmaatjes bij de Vissershang in Hank. In de haven kun je bootjes huren om de Biesbosch te ontdekken, maar wij gaan met de benenwagen. Moederlief is haar wandelstokken vergeten, dus ze liep nogal wiebelig. Maar dat was zo verholpen met een dikke boomtak als wandelstok en ze liep weer als vanouds. We lopen over de ruige graspaden, helaas weinig zicht op het water. Alles is volgegroeid met wilgenvloedbossen. Ik doe een poging om wat foto’s te maken en klauter in een boom om beter zicht te hebben. In dit deel van de Biesbosch kun je beter een boot hebben om alles te ontdekken. Wij zien niet zoveel, alleen dijken en wilgen.

We stoppen bij een herdenkingsmonument. In de nacht van 24 op 25 mei 1944 voerde het R.A.F Bomber Command met 432 vliegtuigen een aanval uit op Aken. Tijdens de terugvlucht werd de Halifax LV905 van piloot Eric Wilson uit de lucht geschoten en stortte hier neer in de Oranjepolder. Bij de crash kwam de voltallige bemanning om het leven. Er staat ook een bankje en we drinken hier ons theetje. Daarna zijn we in een kwartiertje weer bij het beginpunt. Ik vertrek naar Gorinchem en mijn wandelmaatjes richting Meeuwen en Kaatsheuvel. Later op de dag loop ik met Chrisje nog een rondje door Gorinchem. Het was een week vol Ditjes en Datjes!