Drie bijzondere dorpjes!

6 oktober 2018 - Tínos, Griekenland

Na het ontbijt besluiten we naar het dorp Tarampados te brommen. Dit kleine dorpje is omringd door bergen en heeft een bijzonder uitzicht over een vallei met tal van duiventillen. Deze Peristeriones werden gebouwd in de 18e en 19e eeuw toen Tinos bezet werd door de Venetianen. Zij hielden ze voor de sport en voor consumptie. Het gevogelte werd zelfs verkocht aan Istanbul daar waren ze er dol op.

We parkeren boven het dorpje. Er is een wandelroute uitgezet, dus die beginnen we te volgen. We zijn alleen, het dorp lijkt uitgestorven. Kunstig gemaakte wegwijzers wijzen ons de weg. Over een prachtig wandelpad door het weelderige groen, komen we uit bij de eerste duiventillen. Maar eerst passeren we nog een oude waterbron en vele granaatappelbomen. Ik vind de duiventillen bijzonder mooi, de vormen en patronen spreken me erg aan. Het pad stijgt en we lopen nu boven langs de duiventillen en kijken over de vallei uit. Al dalend lopen we langs kleine akkertjes tussen besloten muren weer terug naar dit bijzondere dorpje.

Daarna gaan we verder naar Volax, dit piepkleine dorpje ligt verscholen in een spectaculair landschap vol met boulders. Deze rotsen zijn gevormd na vulkanische uitbarstingen duizenden jaren geleden. Maar volgens de Griekse Mythologie zijn dit stenen die de Titanen tegen de Giganten en andersom, wierpen tijdens hun ruzies. Het dorpje is vreselijk populair bij boulderaars. Boulderen is klimmen zonder gebruik van touwen en met een valmat eronder. In de smalle straatjes is genoeg te zien. Het was me al opgevallen dat er in vele dorpen kunstenaars actief zijn. Hier op diverse oude deuren en muren staan overal gedichten en verzen. Er zijn hier ook nog werkplaatsen van mandenmakers. Wat een leuk dorpje is dit toch weer.

Eerst wat eten in Krokos en dan naar ons laatste dorp. Ik wilde graag nog een keer terug naar het dorpje Aphapi. Dit traditionele bergdorp is bekend om de smalle steegjes met booggewelven. Onder het dorp loopt zelfs een soort tunnel waar de ingang van een café is. Op het balkon daarvan heb je een mooi uitzicht over een vallei met wat duiventillen en een oude watermolen. 

Samen met het dorp Pyrgos vond ik dit de meest aparte dorpen van het eiland Tinos. Morgen alweer de laatste dag op dit winderige eiland. Maar wat een bijzonder eiland weer. We zijn blij dat we hier naar toe gehopt zijn. Al waaien we wel uit onze jas!

Foto’s

4 Reacties

  1. Hannie Groen:
    7 oktober 2018
    Wat een mooie reportage van het eiland,prachtig!,
  2. Angelique:
    7 oktober 2018
    Bijzinder eiland , heel wat beter dan dat drukke Mykanos
  3. Corrie Kuis:
    7 oktober 2018
    Prachtige aparte mooie landschappen. en mooie foto's.
  4. Jannie:
    11 oktober 2018
    prachtig allemaal mooie fotos
    geniet er nog van