Drie Mutsen op Survivel!

Op deze koninklijke hoogtijdag rijden we de 9 kilometer naar het nabijgelegen Waspik in dertien minuten. Een parkeerplaats vinden we vlakbij het klaphek naar Natuurgebied de Langstraat. Dus als we zoek raken weten ze ons te vinden. Onze eerste goede daad van vandaag is een vrouw te helpen die verstrikt zat in vier hondenriemen, die behoorden toe aan een grote lobbes en drie stofzuigers.

Het eerste stuk loopt langs het Zuiderafwateringskanaal en de hemel trekt direkt zijn sluis open. De eerste regenbui is een feit. Maar daar trekken wij ons niets van aan. Boven ons klapwiekt een helicopter, ze zijn ons nu al aan het zoeken. We duiken snel een bruggetje over en verdwijnen onder de wilgenhaag. Dit moerassige gebied is prachtig, onder luid gekwaak van de vele kikkers lopen we het broekbos verder in. Ik zie dat sommige struiken en planten onder het schuim zitten. Dit komt door het spuugbeestje, dat zuigt de plantensappen op en maakt daar schuim van. In zo’n klodder schuim ontwikkelt de cicade zich tot volwassen dier. Slim beestje. Over leuke paadjes lopen we verder door het schemerige bos, de varens komen ook tot leven en rollen hun bladeren uit.

Het lijkt wel een jungle, tussen de bomen hangen lianen. Het Tarzan en Jane gevoel komt boven en we proberen even hoe sterk die wurgplanten zijn. Uit het schemerige bos komend, zien we eendenkooi Den Dulver, helaas de ophaalbrug staat omhoog. Verder gaan we weer en een donkere wolk komt snel naderbij. Bij een picknickplek staat een verrekijker. Hoofdmuts zoekt de hemel af naar de zoekende helicopter. Het begint weer te regenen en onze Akela ( welpenleider bij de padvinders) vindt dat we een schuilhut moeten maken. Onder veel gelach lukt het ons om een pracht van een tent te fabriceren en zitten we droog. 

Als echte survivers gaan we weer verder, want we schieten natuurlijk helemaal niet op. Met veel lol moet Hoofdmuts ook nog over twee hekken zien te klauteren en dat geeft natuurlijk prachtige plaatjes. Langs het sluisje bij de Schoolstraat gaan we verder over een minder leuke weg, vol met kwekerijen en kassen. Het enige noemenswaardige was dat we smachtend voor een aardbeienautomaat hebben gestaan.De zomerkoninkjes lonkten aanlokkelijk naar ons. Maar alledrie de Mutsen hadden geen geld meegenomen. Ben je een echte Muts of niet?

Als diehards vervrouwen we ons en gaan onder dreigende luchten in marstempo verder. Wat nog het vermelden waard is, dat we een prachtige Kip Caravan zagen. Wat is daar nu bijzonder aan. Kijk maar naar de foto, die zegt meer dan duizend woorden. Om onze surviveltocht tot een goed eind te brengen moeten we toch ook nog verdwalen. Wees gerust dat doen we natuurlijk, twee kilometer extra op de teller. Nu komt toch het eind in zicht en de helicopter kan met een gerust hart vertrekken, we hebben het gered. Tijd voor een glaasje bubbels op deze koninklijke hoogtijdag! Cheers! 🍾🥂