Even Rust in Kato Gadzéa!

Zaterdag 9 November

Campingdagje. Even rust, camperen is ook vermoeiend hoor. Soms heb je even geen zin om te zoeken voor een plekje voor de nacht. Boodschappen doen in vreemde supermarkten, een kraan zoeken voor water etc.  Maar ik verveel me niet op de camping, ik speur in het rond en je hebt er rare snoeshanen bij, bv. onze Deense buren. Aardige lui hoor, maar ze hebben toch een vreemde gewoonte, ‘s ochtends bij het ontbijt staat de fles jägermeister al op de tafel, naast de jam en de kaas. Toch bijzonder.

Vandaag is het gewoon zomer, mensen zwemmen in de zee. Een oudere vrouw loopt in haar blote niksie over het strand. Gemoedelijk sfeertje hier. We doen een dutje, lezen wat en verder een beetje turen over de zee. Later een prachtige zonsondergang, meer hebben we even niet nodig.

Zondag 10 November

Vroeg in de morgen, de zon laat zich even zien en ineens slaat het weer om. Donkere wolken en een harde wind dus fikse golven. Wij wandelen naar het buurdorpje Kalá Nerá. De hoge golven slaan daar over de promenade. Mooi. Mooi. Verder is het dorpje in een diepe rust gedompeld. Enkele taverne’s zijn nog open voor de lokale bewoners. Wij wandelen terug want we hebben andere plannen.

Het scheurijzer staat al startklaar, en na 20 km. rijden we de stad Volos binnen. Nou, zijn wij helemaal niet van de grote steden. Waarom dan toch naar Volos met zijn 240.000 inwoners?Omdat ze daar van Tsipouro houden. En laat daar nou toch ook Griekse Adonis heel erg veel van houden, en met hem vele Grieken. Ze hebben daar in Volos Tsipouro drinken tot kunst verheven.

Volos is namelijk de Tsipouro hoofdstad van Griekenland. In het Palaia district, zeg maar de “Waterfront” van Volos, vind je ontelbare Tsipouradika of Ouzeries. In de gehele stad zijn het er meer dan vierhonderd. Dus een bezoek aan een Tsipouradika hoort er gewoon bij als je Volos bezoekt.

De zon is ondertussen weer terug. We vleien ons eerste rang op een leuk terras om de zondagse pantoffelparade van de Grieken te aanschouwen en om Tsipouro te drinken. En bij Tsipouro hoort Mezé. Kleine bordjes met heerlijkheden. Zoals kleine gebakken gavros ( ansjovis), knapperige pompoenbeignets, gebakken pepers met stukjes gerookte vis, gebakken aubergine met zaziki enz. Echte aanrader, het was smullen geblazen.

Roezig rijden we terug naar Camping Hellas en jullie raden het al...... Tijd voor siësta. Morgen gaan we weer een stukje verder naar het zuiden.

Maandag 11 November

Om 6 uur stonden we al naast de bedstee. We hadden er weer zin in. Genoeg rust gehad. Half 10 vertrekken we, rijden om Volos heen, daarna klein stukje kust en dan het binnenland in richting Fársala. Rustige weg door de graanschuur van Griekenland. Boeren zijn volop aan het ploegen, de akkers mogen tot rust komen. Een lappendeken van velden in diverse aardetinten, het heeft zeker ook een bepaalde schoonheid.

Na Fársala zakken we naar het zuiden af over de E65, een mooie landelijke route. Voorbij Lamia wordt de weg ronduit schitterend, klimmen en weer dalen. De weg is goed, prachtige vergezichten, dennen- en sparrenbossen, een vallei met ontelbare olijfbomen. Na Amfissa besluiten we een plekje te zoeken bij Iteá aan de zee. Vandaag ruim 230 km. gereden, hebben we heel de dag overgedaan op ons gemak. Raden jullie al wat we gaan bezoeken morgen?