Een Griekse Adonis in de polder.....

Woensdag 24 Maart

Zullen we gaan wandelen vraagt Manlief onverwachts.....Ik kijk achterdochtig naar zijn gezicht, meent hij dat nou, of is het een grapje? Nee, hij meent het....Nou, ik ben een overborrelend vat vol ideeën dus prompt zeg ik; Dan gaan we naar de Donkse Laagten bij Bleskensgraaf. En wat later racen we in Suzi door de uitgestrekte polders van de Alblasserwaard.

Twintig minuten later parkeren we op de parkeerplaats bij de Zijdebrug langs de N481. De Donkse Laagten is een Natura 2000 gebied en een walhalla voor vogelaars en natuurliefhebbers. We gaan de Zijdebrug over en slaan rechtsaf de Achterdijk op. Ik sta even  stil en kijk bewonderend uit over de weidse stille polder. De Broekmolen en de Boezem geflankeerd met zijn wuivende rietkragen horen thuis in dit oer-Hollandse landschap. Mijn Griekse Adonis heeft er flink de pas in.....die denkt vast, hard doorlopen dan ben ik snel weer thuis.....😉

Nou, dat gaat hem niet lukken, want ik sta vele malen stil om foto’s te maken van de vele grutto’s die hier in het voorjaar een rustige broedplaats vinden. Nergens in Europa broeden zoveel grutto’s als in Nederland. Deze steltloper met zijn lange poten en oranje/gele snavel,  waar hij diep in de zachte bodem op zoek is naar wormen, is een charmante verschijning in onze polders. Het mannetje maakt boven ons, hoog in de lucht luidkeelse tuimelvluchten om het vrouwtje te behagen. Grutto, Grutto......het lokkende geroep klinkt overal om ons heen...

De polder is vol leven, ik passeer in korte tijd vele watervogels.....De elegante verschijning van een Knobbelzwaan, een duikende Fuut, een Meerkoet met zijn karakteristieke waarschuwingsroep en een vrouwelijke Wilde Eend. Een paarse gloed over een weiland.....een aantal schapen luierend aan de slootkant. In de nog kale berm piepen de goudgele bloemhoofdjes van het Klein Hoefblad tevoorschijn. Samen met het Speenkruid zijn dit de eerste geel bloeiende planten in het voorjaar.

Ik ren achter mijn Adonis aan, die staat met een geïnteresseerd gezicht naar het programma op zijn telefoon te luisteren.....ieder zijn ding toch..... We steken een boogbrug over en komen uit bij een paalkampeerplaats, een mooie plek voor een kopje thee. In de verte ligt buurtschap De Donk, wat uit een handvol boerderijen bestaat. De Donk heeft zijn naam te danken aan het feit dat het op een zanddonk van 4,7 meter hoog is gelegen. Het is hiermee de hoogste zanddonk van de Alblasserwaard.

Een boom langs de Boezem heeft jaren geleden ongevraagd gezelschap gekregen van de Maretak. Na jaren van groei op zijn gastboom, het lijken wel een soort heksennesten, zijn het grote warrige bollen geworden. De Maretak staat ook bekend als “duivelsnest” vanwege haar geheimzinnige krachten om boze geesten te verjagen. Uitgerust wandelen we verder langs de Boezemkade. Aan onze linkerhand ligt een veenweidelandschap, dit natte gebied vormt een ideaal leefgebied voor weidevogels als de grutto, tureluur en kievit. 

In dit natuurgebied ligt ook een vogelplas, en ieder jaar bezoeken maar liefst 15.000 verschillende soorten ganzen dit drassige land. Het is werkelijk een indrukwekkend schouwspel, duizenden ganzen zien we.....Dan komt er weer een nieuwe groep ganzen aanvliegen.....Prachtig gezicht......ik sta te springen natuurlijk.....geweldig!

Verder over de eindeloze graskade, wat moet het mooi zijn als hier alles bloeit in mei en juni. Een aantal kuifeenden dobberen gezellig op en neer, op het ritme van het water in de Boezem. De kuifeend is een bijzondere verschijning met zijn zwart-witte verenpak en zijn opvallende gele ogen. Nog een laatste hek over en we komen aan het einde van een prachtige wandeling. Ons afscheid van de polder.....

Komend weekend verlaten we de mooie Alblasserwaard na bijna 5 maanden. We verplaatsen de camper naar Camping Het Genieten in Kaatsheuvel, aan de voet van de Loonse en Drunense Duinen. Voorlopig tot eind Juni, dan hopen we weer te kunnen vertrekken richting het zuiden....Het wordt tijd voor mijn Griekse Adonis om huiswaarts te keren. Twee landen, twee culturen, het blijft altijd zoeken naar evenwicht en balans....Soms moeilijk en eenzaam, dan weer geweldig maar altijd de moeite waard....