Hoppend van Mykonos naar Tinos!

Na twee enerverende dagen gaan we het uit zijn voegen barstende Mykonos verlaten. Het was leuk om gezien te hebben maar we verheugen ons nu op het relaxte Tinos. Met de ferryboot van half acht zien we dit ‘Ibiza’ van Griekenland uit het zicht verdwijnen. Met een rustige zee zijn we in 30 minuten op onze volgende bestemming.

Tinos een bergachtig eiland, 195 vierkante kilometer groot met 9000 vaste bewoners. Woonplaats van de God van de Wind Aeolus. Was vandaag niets van te merken met windkracht twee. Wat het eiland voor bezoekers erg leuk maakt zijn de 64 traditionele schilderachtige dorpjes. En Chora de hoofdstad is bekend om zijn kerk ‘Panagia Evangelistria’ waar vele pelgrims naartoe komen. Hierover later meer. Tinos is ook het eiland van de duiventillen, er staan er meer dan 1000 verspreid over het eiland. Deze bijzondere duiventillen of Peristeriones zijn gebouwd in de 18e en 19e eeuw. Het is een erfenis van de Venetianen die duiven hielden voor de sport en consumptie.

De zeer vriendelijke Costa van ons appartement Vryacastro stond ons al op te wachten in de haven. In een sneltreinvaart brengt hij ons naar onze toekomstige verblijfplaats voor de komende 5 dagen. Daarna regelen we een bromtol, wat boodschappen en we zijn weer gesetteld, de ontdekking van Tinos kan weer beginnen. Alleen we zijn aan vakantie toe, dus er gebeurt verder niet veel vandaag. We verkennen de omgeving een beetje, doen een dutje en maken een strandwandeling. Weinig foto’s vandaag en die we hadden zijn plotseling verdwenen!!! Jammer dan!

-s’Avonds snorren we naar Chora waar we heerlijk vis eten. Zelden zo lekker gegrilde sardines en kabeljauw geproefd. Na even rondgewandeld te hebben door Chora komen we tot een conclusie dat we Tinos in ons hart hebben gesloten. Warme mensen  en een relaxte levensstijl daar houden wij van.