Verdwaald tussen de Boulders!

Het landschap van Tinos wordt gedomineerd door een enorme rots. De Rots van Exomvourgo is 641 meter hoog en is zeer imposant. Ik had een beetje een route uitgezet naar het dorpje Volax dat in een facinerend landschap moet liggen. Via de hoofdstad Chora, het dorp Monastiri komen we uit op een kruispunt in het dorp Tzados. Daar staat een wegwijzer richting Volax. Maar we zien een ander weggetje wat er om vraagt eerst ontdekt te worden.

We komen terecht in een wonderlijk landschap, vol enorme rotsblokken oftewel boulders. We hobbelen over de weggetjes en de ene fotostop volgt op de andere. Wat een natuurgeweld moet dit veroorzaakt hebben. Onze ogen maken overuren. Bij een kerkje stappen we af en klimmen een uitgehouwen trap op om nog hoger te komen.  Chris klautert nog verder, ik werp een blik in het kerkje.

De stenen muren verdelen het landschap in een bijzonder lijnenspel, in elk vak lopen vaak wat dieren. Overal zie je stenen schuurtjes die dienen voor beschutting voor de zon en wind. Daar tussen de meest vreemd gevormde boulders. Zo rauw, wat heeft de natuur hier iets prachtigs gecreëerd. Natuurlijk verdwalen we, alle weggetjes lijken op elkaar. Maar we worden gered door twee geitenhoeders die ons weer op het goede spoor zetten.

We komen uit in het prachtige dorpje Aghapi (wat liefde betekent). Bijzonder omdat het in tweeén gesplitst wordt door een smalle canyon. Het lieflijke dorpje wordt omringd door vele duiventillen. Al dalend verandert de natuur in een soort wetland. Aan beide zijden van de weg staat het riet meters hoog. Kleine akkers worden bebouwd met artisjokken en aardappels. En zijn omringd door muren van riet, apart gezicht.

Een prachtig panorama ontvouwt zich voor ons als we beneden bij de kust uitkomen. Wit strand en een blauwe zee, het is Kolimbithra Beach. We hadden hier gehoopt iets te kunnen eten maar helaas niks te vinden. Terug omhoog de berg op en via Komi, belanden we in het gehucht Krokos. Een kleine taverne langs de weg lokt ons naar binnen. Een leuk gesprek volgt met Italianen uit Bologna. Ze houden van elkaar en ook van het eiland Tinos. Ze zijn hier zelfs afgelopen Juni getrouwd.

Na deze late lunch karren we richting die enorme boulder in het landschap. Aan de voet van de rots Exomvourgo ligt het Iera Kardia klooster er verlaten bij. Pippie is niet zo geschikt om in te treden in het klooster, dus wegwezen hier. De wind is flink aangewakkert en het wordt kouder dus op huis aan. En het dorp Volax? Hebben we nooit gevonden, morgen weer een dag!