Jan Klaassen ‘De Trompetter’!

Jan Klaassen was trompetter in het leger van de prins,

Hij marcheerde van Den Helder tot Den Briel,

Hij had geen geld en hij was geen held, en hij hield niet van het krijgsgeweld,

Maar trompetter was hij wel in hart en ziel.

Iedereen kan het eerste couplet van dit beroemde liedje van Rob de Nijs wel meezingen, zo bekend is het in Nederland. Wij kwamen op een wel heel bijzondere manier met Jan Klaassen in aanraking.

Zondagmorgen verzamelen in Meeuwen. Eerst krijg ik nog een doodschrik van een grote gillende kikker. Wisten jullie dat een kikker in het nauw kan gillen en niet zachtjes ook, maar ik gilde harder. We reden in twaalf minuten naar het dorpje Andel, wat al eeuwen aan de afgedamde Maas ligt te mijmeren. We parkeren Suzi aan de Maasdijk, en kijken weids uit over het altijd druk bevaren water. Donkere wolken blijven grimmig hangen, en laten later zelfs een paar druppels vallen. De rivierstrandjes zijn verlaten, een eenzaam surfboard wacht op zonniger tijden. We volgen een stukje dijk en slaan dan rechtsaf en lopen langs de mooie huizen het dorp in. Het is stil, de zondagochtenddienst in het kerkje is bezig, later klinkt het gegalm van een psalm door de uitgestorven straat.

De opvallende Romboutstoren uit de 14e eeuw komt in zicht. De toren met enkele restanten muur is het enige dat resteert van de voormalige kerk van Neer-Andel. Hier zijn we voor gekomen, hier blijkt op het oude kerkhofje het graf te liggen van Jan Klaassen.

Jan Claesen was een trompetter in het leger van de Prins van Oranje. De trompetter speelde bij belegeringen een belangrijke rol. Met zijn trompetsignalen gaf hij de commando’s van de legerleiding door aan de soldaten. Maar hij was geen held en werd later een bekend poppenkastspeler samen met zijn helleveeg van een vrouw Katrijn. Katrijn woonde in de Tuinstraat in de Jordaan en Jan in de Anjelierstraat. Zij dronk en hield niet van hard werken. Jan begon een poppenkast en vermaakte boeren, burgers en buitenlui met de uitbeelding van zijn huwelijksleven, waaraan nogal iets ontbrak.

We zoeken de grafsteen en daaruit blijkt dat Jan het slachtoffer is geworden van een roofmoord. Hij werd geplunderd en vermoord op 8 Oktober 1634, door een moordenaar uit Breda. Dus zijn trompet zwijgt al bijna 400 jaar. Wat de waarheid is dat weten we niet maar het verhaal is mooi.

Oppermuts roept haar commando’s en we marcheren het dorp uit richting Giessen. We gaan een tunnel door en komen op een weggetje waar een frettenkliniek is gevestigd. Bijzonder. Langs een oude bunker uit de Eerste Wereldoorlog lopen we de Maasdijk weerop. Kijkend over de weilanden met schapen die vergezeld worden door een aantal reigers marcheren we over de dijk. Langs twee oude grenspalen komt het water weer in zicht van de Afgedamde Maas. Zusjelief spot een mooi bankje op een rivierstrandje, wat een leuk plekje. We vermaken ons met een oude tamme meeuw. Zijn brood bracht hij naar het water op zacht te laten worden, slim beestje.

Leuke wandeling, en Andel is een verrassend mooi dorpje met prachtige oude huizen met mooie tuinen. Maar de toegift was toch wel het verhaal van Jan Klaassen!